Ένας Αναρχικός

Κεφάλαιο 37

Χεευ♥ Σας άρεσε το νέο εξώφυλλο? :D♥

Καλή ανάγνωση, ελπίζω να μην βαρεθειτε να διαβάζετε :3
Καμελια+Αλεξ=Καμεξ ή Καλεξ? Πείτε ποιο προτιμάτε ή αν έχετε σκεφτεί κάτι άλλο♥

Πέρασα το υπόλοιπο της ημέρας μου, διαβάζοντας για όλη την εβδομάδα. Ο πατέρας μου μοιράζει βιογραφικά σε τράπεζες ενώ η μητέρα μου είναι κακοκεφη σχετικά. Η αδερφή μου περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας στην φίλη της που μένει δίπλα μας. Η μητέρα της είναι δασκάλα κι έτσι βοηθάει τα κορίτσια με τα μαθήματα.

Σηκώνομαι τεμπελικα από την καρέκλα στο θρανίο μου και τακτοποιω το δωμάτιο, προσπαθώντας να μην σκέφτομαι τι με περιμένει. Τι είδους έκπληξη έχει ο Αλεξ; Θα μπορούσε να είναι κάτι γλυκό. Ρομαντικό. Αλλά ξέρω ότι δεν είναι τέτοιος. Οπότε δεν μου πάει το μυαλό τι μπορεί να εννοεί.

*Στις 10:00 στο πάρκο μικρή ;)*, γράφει το μήνυμα που μόλις μου ήρθε από εκείνον.

*Νωρίτερα. Έχω σχολείο αύριο*, οι μαύροι κύκλοι στα μάτια μου έχουν αρχίσει να εμφανίζονται μιας και εξαιτίας του Αλεξ, κοιμάμαι πολύ αργά.

*Οκ 9:30*.

Κοιτάζω το ρολόι και είναι 8:30, οπότε προλαβαίνω να κάνω ένα μπάνιο.

Το καυτό νερό καιει ελαφρά το δέρμα μου αλλά είναι ανακουφιστικο. Η πίεση με την οποία αγγίζει το σωμα μου, με χαλαρώνει.

Βγαίνω έξω και αφού στεγνώσω τα μαλλιά μου, φοράω ένα μαύρο τζιν και μια ασπρόμαυρη μπλούζα. Βάζω μια γκρι ζακέτα, ελπίζω να μην κρυωσω.

Κατεβαίνω τα σκαλοπάτια. Η μητέρα μου βρίσκεται στην κουζίνα. "Μαμά θα πάω στην Άννα. Μπορεί να αργήσω λίγο οπότε κοιμηθείτε", λέω ψέματα και μισώ άλλη μια φορά τον εαυτό μου για αυτό. Πριν τον γνωρίσω δεν τους έλεγα ποτέ ψέματα.

"Συνέχεια κάπου πας Καμελ. Κάτσε και λίγο στο σπίτι", το όνομα που χρησιμοποιησε με κάνει να βγω έξω από το σπίτι, χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω μου. Ξέρει ότι δεν επιτρέπω σε κανέναν να με λέει όπως με έλεγε η γιαγιά μου...

Φτάνω στο πάρκο και από ότι φαίνεται ήρθα πρώτη, έτσι κάθομαι στο παγκάκι περιμένοντας.

Μια ασπρη μηχανή εμφανίζεται μπροστά μου, και τα λάστιχα κάνουν έναν δυνατό θόρυβο, διαφορετικό από του αυτοκινήτου, και σταματάει ακριβώς μπροστά μου.

Φοβάμαι πολύ, μιας και κάποιος άγνωστος με μηχανή, μόλις σταμάτησε εδώ. Σηκώνομαι όρθια και προσπερνάω την μηχανή διακριτικά, περπατώντας προς την άλλη κατεύθυνση.