Ένας Αναρχικός

Κεφάλαιο 48

θα ήθελα να σας πω πόσο χαρούμενη είμαι που βρίσκομαι ακόμα πρώτη, παραπάνω από δύο μήνες και που οι αναγνώσεις έφτασαν και ξεπέρασαν τις 100.000
Σας αγαπώ τόσο πολύ και ευχαριστώ, μέσα από την καρδιά μου♥  

Βάζω στο κινητό μου σαν φόντο την φωτογραφία μας, δεν με νοιάζει τι θα πει όταν την δει. ''Πραγματικά μοιάζετε με ζευγάρι'', λέει η Άννα ενώ παρατηρεί την φωτογραφία μας.  ''Ναι...'', κοιτάζω χαμηλά.

''Γιατί δεν του το ζητάς;'', με ρωτάει. 

''Τι να του πω ρε Άννα; Θες να τα φτιάξουμε;'', γελάμε λίγο με τον τρόπο που το είπα αλλά εκείνη σοβαρεύει. ''Όχι μωρέ, απλά να του πεις ότι τον θέλεις μόνο για εσένα και θες να έχετε σχέση κι ότι αλλιώς δεν μπορείς να το συνεχίσεις αυτό έτσι όπως είναι...τέτοια πράγματα'',στα αλήθεια, η κολλητή μου με επηρεάζει και ξεκινάω να το σκέφτομαι.

Πράγματι, θέλω να είμαι ζευγάρι μαζί του. Επειδή τον αγαπάω, στα αλήθεια τον αγαπάω, και αυτή η αγάπη δημιουργεί έναν εγωισμό. Το ότι τον θέλω μόνο δικό μου. Θέλω να μπορώ να θυμώσω αν τον δω να μιλάει με κάποια άλλη, να μπορώ να του πω 'χωρίζουμε' αν μάθω πως έκανε κάτι με κάποια άλλη, παρ'όλο που πιστεύω ότι θα ήταν έμπιστος. Δεν έχω ιδέα γιατί το πιστεύω αυτό, εφόσον έτσι είναι ο χαρακτήρας του...Να πηγαίνει με πολλές...Αλλά για κάποιο λόγο, νομίζω ότι θα αλλάξει. Ήδη τον έχω αλλάξει, έχει γίνει πιο μαλακός, μου το είπε κι ο ίδιος. Οπότε γιατί να μην αλλάξει και σε αυτόν τον τομέα; Οι άνθρωποι αλλάζουν αν το θέλουν πραγματικά, οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν, κι όποιος πιστεύει το αντίθετο, απλώς συνάντησε τους λάθος ανθρώπους.

''Ξέρεις κάτι; Θα του το πω. Στα αλήθεια, το χρειάζομαι. Θέλω να είμαι δική του κι αυτός δικός μου. Θέλω αυτό που έχουμε να έχει ένα όνομα, και θέλω να τον συστήνω στους φίλους μου ως κάτι. Το αγόρι μου. Ουαου, ούτε να το φανταστώ δεν μπορώ'', η καρδιά μου χτυπάει πιο γρήγορα, μόνο στην σκέψη της αντίδρασης του. Μα ξέρω ότι κάτι τον δένει με εμένα. Κάτι δυνατό, που τον κάνει να μην μπορεί εύκολα να με αφήσει. Και σε αυτό το δέσιμο ποντάρω.

Μετά από μια μεγάλη συζήτηση-μάθημα για το πώς πρέπει να του το πω, πόσο αποφασιστικά κι άλλα τέτοια, η Άννα έφυγε και εγώ έφαγα μεσημεριανό με την οικογένεια μου. Ύστερα είδα μια ταινία, και πήρα στα χέρια μου το κινητό μου. Ήμουν έτοιμη να του στείλω μήνυμα, όταν το κινητό μου δονήθηκε, ως ειδοποίηση μηνύματος.