YEİS

6. Bölüm " Öpücük "

Medya : Güneş'in kıyafeti.

" Siz tanışıyor musunuz? " dedi Esin, Güneş ve Bora arasında ansızın doğan çekimin arasına girdi şaşkın sesi.

Bora, her ne kadar Altay'ın ve Poyraz'ın en yakın arkadaşı sıfatı ile damgalanmış olsa da bir sır küpünden farksız değildi. Kendi hakkında konuşmayı, kendi ile ilgili bir şeyler anlatmayı ya da bahsetmeyi sevmeyen, fazla ukala bir adamdı. Ve bu durum Esin'in çok fazla dikkatini çekiyordu.

" Beyefendi hayatımı kurtarmıştı. " dedi Güneş ve o günün kısa bir özetini geçti.

Bora, hayretle karşısında ki güzelliği izliyordu. Güneş'i konuşurken görmesi çok alışkın olduğu bir durum değildi elbette . Dışarıdan bakıldığı zaman, öyle tuhaf bir izlenim bırakıyordu ki, sanki kimseyi konuşmaya değer görmeyen, insanları hayatına almayıp, " Ben tek başıma iktidarım." diyen biriydi. Dışarıdan, onu gören biri için, kibrin tanımından başka bir şey değildi.

" Bora yıllar önce benim de hayatımı kurtarmıştı. " dedi Altay, Güneş lafını bitirince. O günler aklına geldi, eğer Bora olmasaydı üç beş sarhoş sokak serserisinin kurbanı olacak, ölecekti.

Bora hem Altay'ın, hem de Güneş'in hayatlarını kurtarmış bir kurtarıcıydı. Bora olmazsa o en tehlikeli anlarda, belki de şu an Güneş de, Altay'da nefes alıyor olmayacaklardı.

Peki hayatını kurtardığı insanlar kendi hayatında nasıl etkiler bırakacaktı?

"Kader. " dedi Esin, dakikalar boyu sessiz kalmasının ardından." Demek Bora'nın hayat kurtarma konusunda üstün güçleri var. " Bunu söylerken sesinde soğuk ve mesafeli bir tını vardı. Espri olsun diye söylemişken, sesi iğneleyici ve hoşnutsuz bir anlamı barındırıyordu içinde.

" Güneş! " diye bir ses duyulunca masada bulunan herkes kafasını arkaya çevirmişti." Uzun zaman sonra seni görmek ne güzel. " Herkes bu cümleyi söyleyene dönerken, sarışın ve sağ yanağında mezar çukurunu andıran gamzelere sahip adam hızla onlara doğru geliyordu. Ve masaya ulaşan adam, Güneş'in eline bir öpücük bırakmış, hayran olduğunu anlatan bir bakışı Güneş'in üzerinde gezdirmişti." Her zaman ki gibi çok güzelsin. "

Bora'nın gözleri ateş topuna döndüğü o anlarda, Güneş ' de karşısında ki adamı memnuniyetsiz bir ifade ile süzüyordu. Erkeklere karşı her daim belli bir mesafesi olan genç kız, karşısında ki bu adama karşı ekstra mesafe koyma ihtiyacı hissediyordu. Çünkü karşısında ki yavşak adam, bu tavırları ve farkında olduğu yakışıklılığı ile her kızı etkileyeceğini zanneden zengin bir züppeden başkası değildi.

"Bu aralar fazla yoğunum. " dedi Güneş, elini adamın parmakları arasından çekerek. Her erkeğe karşı içinde nedensiz bir nefret ve kızgınlık barındırırken, bu şekilde istediği her kadını ağına atabileceğini zanneden erkeklere karşı ekstra bir nefret duyumsuyordu. Ve o anda salonu yüksek seste çalan bir dans müziği doldurdu.

Bunu fırsat bilen adam, Güneş'i aniden salonun ortasında ki boş alana doğru çekerek, genç kızı kolları arasına aldı. Güneş bu ani hareket ile, onu çekiştiren adama karşı koyamamıştı. Ve şimdi nefret ettiği bir adamın kollarında, romantik müzik eşliğinde dans ediyordu. Daha doğrusu zorla dans ettiriliyordu.

Bora ikiliyi izlediğinde istediği tek şey vardı, bu adamın üzerine atlamak ve onu ayağa kalkamayacak duruma getirmek.

Bu adam Güneş'in sevgilisi ya da nişanlısı olsaydı elbette tek kelime etmeye hakkı olmadığını biliyordu. Ancak Güneş'i araştırmış ve hayatında barındırdığı tek bir erkeğin olmadığını anlamıştı. Üstelik Güneş'in yüzünde çok memnuniyetsiz bir ifade vardı. O adamla dans etmek hatta bir şeyler yapmak onu da rahatsız ediyordu, mimikleri ve ifadesi bunu rahatça anlatıyordu.