Başkasına Aitsin -Tamamlandı-

-12-

Foto:Stephan :))

Mary kocasına baktıktan sonra iç geçirdi. "Dayanamayacağım, ben yarın kızımı görmeye gideceğim." dedi.

Arthur bir süre karısına baktıktan sonra başını salladı. "Ben de geleceğim."  Amy dikkatle anne ve babasına baktıktan sonra "Ben de." dedi.

Mary kocası ve kızına baktıktan sonra başını salladı. "Sabah çok erken saatte gitmeyelim. Herkes erken uyansın." 

Amy başını salladı. "Açil'in sevdiği yemeklerden de yapalım mı?" dedi heyecanla. Kardeşini çok özlemişti. Bu kadar zaman ondan ayrı olmak ona garip geliyordu. Bir zamanlar ayrılmayan ikiliyken şimdi kardeşinin bir yerlerde canının acıdığını bilmek kötü hissettiriyordu.

"Benim istemediğim bir evlilik yapan kıza bir de yemek mi yapacağım?" dedi Mary inatla. Bir yanı kızını görmeden duramıyor bir yanı da onun yaptığını sindiremiyordu. Amy bir şey söylemeyince Mary göz ucuyla bakarak "Sen yap ama." dedi.

Amy annesinin Açil'e kıyamayışını görünce gülümsedi. Annesi fikrini değiştirmeden ayağa kalktı. "Şimdi mi yapsam sabah erken mi uyansam?" dedi kararsız bir şekilde.

Mary iç geçirerek "Şimdi yapsan da olur. Sabah yetişmeyebilir." dedi.

Amy gülümsedikten sonra neşeyle mutfağa doğru ilerledi.

***

Serena masaya yemekleri koyduktan sonra "Hadi gel." dedi. Stephan masaya gelip oturduğunda bir süre Serena'nın yüzüne baktı.

"Hala bu kadar güzel olmana inanamıyorum. Ben yaşlanırken sen gençleşiyorsun." 

Serena içten bir şekilde gülümsedi. Bu adam yanında olduğunda kendini hep iyi hissederdi. Çünkü her şeyini bilen birinin yanında olmak hep iyi hissettiriyordu. "Fazla inatçısın Stephan." dedikten sonra iç geçirdi. "Aptal bir intikam uğruna hiç istemediğin bir hayat yaşadın." 

Stephan başını salladıktan sonra yemekten biraz yedi. "Ve her geçen gün yeteneklerin gelişiyor." dediğinde Serena kahkaha attı.

"Ne yazık ki ben de yaşlanıyorum canım. Onu aşçı yaptı." 

Stephan gülümsedi. "Senin yemek yapmayı bilip bilmediğinden emin değilim." 

Serena kaşlarını kaldırdı. "Hiçbir zaman emin olamayacaksın canım."

Stephan kendini zorlayarak biraz daha yemek yedikten sonra tabağı biraz itti. "Benden bu kadar."

Serena başını salladıktan sonra "İyi beslenmediğin belli." dedi.

Stephan Serena'nın elini tuttuktan sonra "Sen de olmasan beni düşünen yok." dedi.

"O yüzden bu kadar sık geliyorsun yanıma değil mi?" dedi Serena alayla.

"Zorlama beni." diye mırıldandı. Serena karşısındaki adamın neler yaşadığını düşünmeden edemedi. Onun inatla sarayı işgal etmesine inanamıyordu. Bu kadar zaman o kadının karşısına çıkmak için hazırlanmış, sabırla beklemişti. Şimdi ise daha fazla devam edemeyip hain sıfatıyla yaşıyordu.

"Böyle yaşamanı istemiyorum sadece." dedi Serena alınarak.

"Gayet de güzel yaşıyorum. Bak rahatça yanına geliyorum mesela." 

Serena başını salladı. "Hep gel." 

"Birileri yine yalnız hissetmeye başladı galiba." dedi Stephan alayla.

"Alan..." dedi ve Serena sustu. "Sadece bundan sonra mutlu olmanı istiyorum." dedi.

"Benim ismin Stephan." dedi adam iç geçirerek. "Alan öldü." diye mırıldandı.