Başkasına Aitsin -Tamamlandı-

-41-

Açil şaşkın gözlerle baktı karşısındaki adama. Ne demişti o? Aşk mı? Başka? Başka ne demişti? Beyni mi kulaklarına ihanet ediyordu yoksa kulakları mı beynine? Gözlerini Dario'nun gözlerine çevirdi. Onun da en az onun kadar şaşkın olduğunu gördü. Tam ağzını açmıştı ki Breanna'nın sesi yankılandı.

"Dario seni bekliyorum." dedi Breanna.

Açil "Sevgilin çağırıyor." dedi güçlükle.

"Beklesin." diye fısıldadı Dario Açil'in gözlerine bakarak.

Madem başkasına aittin neden baktı ki gözlerin benim gözlerime? Neden izin verdin ki sana bağlanmama? Açil gözlerini kaçırdı karşısındaki adama bakamıyordu çoğu zaman olduğu gibi. O bir çift maviydi hayatını böyle yerle bir eden. Sonunda derin bir nefes alıp cesaretini topladı ve karşısındaki adama baktı. "Sen ona aitsin. Ben bu hikayede fazlalığım." diye fısıldadı. "Artık bana gitmek kaldı. Her şey için teşekkür ederim."

Açil arkasına bakmadan yürüdü. Eğer baksaydı yapamayacağını biliyordu. Dario'ya onu sevdiğini söylemek için aralanan dudakları bir ayrılma şarkısı söyleyerek kapanmıştı.Adımlarını hızlandırdı. Yoksa gidemeyeceğini biliyordu. Şimdi küçücük uçmayı bilmeyen bir kuş gibi hissediyordu. Üstelik kanatları da kırıktı.

***

Breanna Açil giderken içinin burkulduğunu hissetti. Ama günlerdir düşünmesine rağmen bir çözüm yolu bulamamıştı. Bu iki kalp ayrılmak zorundaydı. Sabahın ilk ışıklarında buraya gelme nedeni de buydu. Dario'nun geleceğini bilmiyordu ama şansını denemek istemişti. Eğer Dario gelmeseydi evine gidecekti. O kadar çaresiz hissediyordu kendini.

Dario'ya biraz önce çok önemli olduğunu söylemişti. Önemliydi, çünkü kızını bile riske atıyordu. Annesi ve babasıyla geçireceği hayat için çok büyük bir kumar oynuyordu. Valerie bu aşamada yok olabilirdi. Hem olmasa ne olacaktı? Valerie ondan önce doğmuş olmayacak mıydı? Birkaç gün önce Ariel'in yanına gidip günlüğünü almıştı. Bunu Dario'ya verirse her şeyi bir gün okuyabileceğini düşünüyordu. Ariel'e "Geri geleceğim." derken onunla vedalaşmıştı aslında. Kızının kokusunu doya doya içine çekmişti. Geri dönüşü yoktu ona göre. Şansını deneyecekti.

Açil gittikten sonra Dario yumruklarını sıkmış bir şekilde Breanna'ya döndü. "Duydun." dedi sinirle. Breanna dolan gözlerle başını salladı. Babasının annesine olan ilan-ı aşkını duyan kaç çocuk olabilirdi ki dünyada? O duymuştu.

"Duydum." dedi kısık bir sesle.

"Neden o zaman araya girme gereği duydun Breanna?" diye haykırdı Dario.

"Çünkü o ölecek. Bu aşk onun ölümü olacak." diye haykırdı Breanna. Gerçekleri saklayarak yaşamaktan bıkmıştı. Dario gözlerini kısıp ona baktığında Breanna ona doğru yürüdü. Gözyaşlarını yanaklarına doğru ilerlerken "Sen benim babamsın." dediğinde Dario alayla baktı ona.

"Saçmalama." dediğinde Breanna "Ben gelecekten geliyorum." diye fısıldadı.

Dario karşısındaki kadının sonunda delirmiş olduğunu düşünmeden edemedi. Böyle bir şeyin olma olasılığı yoktu ona göre. Sinirle "Yeter Breanna. Bunları dinleyecek değilim." dedi.

"Dinlemek zorundasın. Açil ölecek diyorum sana!"

Dario gidecekken Açil'in öleceğini duyduğunda durakladı. Ona bir şey olma düşüncesi bile adım atamamasına neden olmuştu. İç geçirerek "Breanna yalan söyleme." dedi rica eder gibi.

Breanna ellerini uzattığında Dario anlamamış bir şekilde ona bakıyordu. "Ellerini ver." dedi Breanna sonunda. Dario yaşadıkları o kadar güzel şeyin hatrına Breanna'nın ellerini tuttu. Sonra birden kendini sarayın içinde buldu. Breanna'ya anlamsız bir şekilde bakarken Breanna onu çekiştirdi. Geldikleri salon fazlasıyla kalabalıktı. Kapıdan onları izlerken Dario Stephan'ı gördü. Ve adamın biri onu birden öldürdü. Dario tam bir şey diyecekti ki Breanna iki elini tuttu ve Dario kendini birden çiftliğin bahçesinde buldu. Olanların şaşkınlığını atlatamadan Breanna'ya bakarken Breanna gözlerini kapattı ve Dario kendini büyükbabasının evinin bahçesinde buldu. Eve baktığında şimdiki haline göre çok yeni görünüyordu. Breanna sessiz olmasını işaret edip bir yere bakması için işaret ettiğinde Dario o tarafa döndü.

Küçük sevimli bir çocuk mavi gözlerini karşısındaki sarışın kızın mavilerine odaklamıştı. "Ben seni seviyoyum Serena. Seninle evlencem." dedi çocuk.

Kız ellerini beline koyup "Asla olmayacak böyle bir şey. Daha r'leri söylemiyorsun." diyerek koşarak gitti. Breanna Dario'nun ellerini tekrar tutmak istediğinde Dario eliyle durmasını işaret etti. Sonra biri "Stephan." diye seslenince çocuk o tarafa baktı. Breanna iç geçirerek tekrar Dario'nun ellerini tuttu ve yeninden çiftliğin bahçesindeydiler.

Dario Breanna'ya kocaman açılan gözleriyle bakıp "Nasıl olabilir?" dedi zorlukla.

"Stephan'ı geri getiren de annendi." dedi Breanna.

"Ve Stephan anneme mi aşıktı?" dedi Dario şaşkın şaşkın.

Breanna başını salladıktan sonra gülümsedi. "Yeteneklerim seni çok fazla şaşırtmadı anlaşılan." 

"Neden geldin?" diye sordu sonunda şaşkınlığını atarak.

"Dedim ya annem ölüyor ve beni teyzem büyütüyor." dedikten sonra aklına gelen şeyle gülümsedi. "Eve geldiğimde masanın üstüne bir defter koydum. O benim günlüğüm. İnan bana başka bir çare bulamadım. Eğer onunla birlikte olursan o hasretten ölecek ve sen de... O öldüğünde perişan olacaksın."

Dario aşklarının sonunu duyduğunda üstünde bir lanet olduğunu düşündü. Sonunda aşık olacak bir kadın bulmuştu ama sonu hazindi. Sonu hüsrandı. Ve şimdi talan yeri olmuştu kalbi. Açil'e bakarken baharlar kurduğu kalbine birden karanlık çökmüştü. Şimdi fırtınalar esiyordu.

Dario güçlükle yutkunarak "Ne yapacaksın?" diye sordu Breanna'ya.

"Zamanı ileri saracağım, korkma acını çok az hissedeceksin ve yeniden Açil ile karşılaşacaksın."

Dario başını salladı. "İzin ver de onunla birkaç gün geçireyim." dediğinde Breanna başını salladı. Sonra gülümseyerek "Seni tanıdığımda 3 yaşında olacağım." dedi.

Dario o an Breanna'nın onun gelecekten gelen kızı olduğunu akıl edebildi. Çok garipti. "Ama biz..." dedi şaşkın şaşkın.

Breanna gülümseyerek baktı ona. "Hadi ama biz herkesin bildiğinin aksine hiç sevgili olmadık. Korkma zamanı hep ileri sardım. Aklının almayacağı kötü hiçbir şey olmadı aramızda." 

Dario gülümsedi ve Breanna'ya sarıldı. "Hayatıma çok güzel şeyler kattın." 

Breanna gülümsedi. "Daha da katacağım baba. Yeter ki beni ve annemi hep sev." 

Dario başını salladı. "Seveceğim."

"O zaman, zamanı ileri sarmama izin veriyorsun?" dedi Breanna onaylamak için. Dario bir süre düşündükten sonra "Başka ne değişecek?" diye sordu.

"Bilmiyorum." dedi Breanna dürüstçe.

Dario bir süre düşündü. Kendi mutlu olacak diye herkesin kaderini değiştirmeyecek miydi şimdi? Söz konusu Açil bile olsa... Breanna sessiz kalan Dario'ya gülümsedi. "Annem ölmeyecek ve birlikte yaşayacağız." dedi.

Dario iç geçirdi. "Tamam, saralım. Önce bana onunla mutlu geçirebileceğim birkaç gün ver."

21.09.2019