Başkasına Aitsin -Tamamlandı-

-32-

Dario sinirle odadan çıktığında Açil'e ulaşmanın bir yolu olmadığını düşündü. Birbirlerini anlamayı bırak konuşamıyorlardı bile. Sinirle odasına çıkarken Breanna'yı bu yüzden sevdiğini düşündü. Onun yanında böyle saçma duygular içinde olmuyordu hiçbir zaman. Breanna ona sarıldığında garip bir huzur hissediyordu. Onunla aynı evde olmak bile içini rahatlatıyordu.

Odasına geldiğinde annesine Açil'i getireceğine dair pusula yolladığını düşündü. Açil bu inatla bir adım bile atmazdı ona göre. İç geçirerek pencereye doğru ilerledi. Cassandra'nın evleneceği güne kadar başını ağrıtacağına emindi. Açil gelmezse ona uzun süre surat asacağından emindi. Kız kardeşinin mutlu olması için bugüne kadar her şeyi yapmıştı. Açil'i kolundan tutup zorla getirmesi gerekse de bunu kardeşi için yapardı.

Kapı tıklayıp içeri biri girince arkasına dönüp baktı. "Ne oldu?" diye sordu hizmetçiye.

"Bir şey istiyor musunuz diye soracaktım." derken korktuğu fazlasıyla belliydi.

"Hayır, istemiyorum." dediğinde kız başını sallayıp "Kıyafetlerinizi hazırlaması için birini göndereyim mi?" diye sorduğunda Dario kaşlarını kaldırıp karşısındaki kıza baktı.

"Ne için?" dedi alayla. Kız kıyafetini mi beğenmemişti? Yoksa onu günün her saati kıyafet değiştiren biri olarak mı düşünüyordu?

"Bu akşam yemeğe misafirleriniz var." dediğinde Dario iç geçirdi. Kıza kimin geleceğini sorabilirdi ama sonra Açil bunun için de dırdır ederdi. Başını sallayıp "Öyle olsun." diye mırıldandı.

Kız gidince iç geçirdi. Açil ona misafirlerden bahsetmediğine göre etrafta dolaşmasını istemiyordu. Sinirle iç geçirdikten sonra beklemeye karar verdi.

Akşam yemeği saati yaklaştığında Dario aşağı indi. Yemek odasından gelen seslerle o tarafa doğru yöneldi. Açil şeftali rengi, üstüne tam oturan çok güzel bir elbise giymişti. Bu kadar özendiğine göre onun için önemli insanlar geliyordu. Heyecanla odadakilere bir şeyler anlatırken Dario bir süre onu izledi.

"Bu telaş ne için?" diye sorduğunda Açil yerinden zıpladı. Sonra ona bakarak "Misafirlerim gelecek." dedi.

Dario rahat tavırlarla masadan bir sandalye çekip oturduktan sonra bacak bacak üstüne attı. Bakışlarını Açil'e odakladıktan sonra "Kimmiş bu misafirlerimiz?" diye sordu.

Açil kızgın bakışlarla Dario'ya baktı. "Benim misafirlerim." dedi üstüne basarak.

Dario omuz silktikten sonra "Bu kadar çok istiyorsan senin olabilirler." dedi umursamaz bir tavırla.

Açil küçük ellerini yumruk yaptıktan sonra "Kızlar yemeklere bakın son kez." diyerek odadakileri gönderdi. Daha sonra Dario'ya baktı.

"İnsanlar geldiğinde odanda olsan iyi olur." 

Dario kaşlarını kaldırdı. "Buranın benim evim olduğunu sanıyordum. Evime misafir gelince odamda mı oturacağım?"

Açil iç geçirdikten sonra "Öyle yapmanı istiyorum, umrundaysa." diye söylendi.

"Neden?" dedi Dario bu sefer ciddi bir sesle.

Açil güçlükle yutkunduktan sonra "Sen gidince ne zaman geleceğini hiç bilmeyeceğim ve insanlara açıklama yapmak zorunda kalacağım." dediğinde Dario iç geçirdi.

"Açıklama yapmayacaksın. Çünkü benimle geleceksin." 

Açil iç geçirdikten sonra kollarını göğsünde kavuşturdu. Gözlerini Dario'nun gözlerine odaklayıp "Seninle gelmeyeceğim Dario." dedi emin bir sesle.