Cassandra erkenden kapıyı kıracak gibi açıp içeri daldığında Açil de Dario da yerinden sıçradılar. Cassandra bir süre suçluluk duygusuyla onlara baktıktan sonra "Bugün benim günüm. Sesini çıkaran görmeyeyim sakın." dedi.
Açil gülerek "Güneş yeni doğmuş olmalı." dedi. Cassandra "Her şeyin mükemmel olması gerek." dediğinde Açil başını salladı.
"Geliyorum birazdan."
Cassandra kapıya doğru ilerlemişti ki geri dönüp bir Açil'e bir de abisine baktı. "Sizin birlikte uyuduğunuzu sanıyordum."
Açil o gün Cassandra'nın onu o halde gördüğünü düşününce utanmadan edemedi. Kızaran yanaklarla ne diyeceğini bilemeden gözlerini kaçırdı.
"Cassandra senin işlerin yok muydu? Çıksana." dedi Dario.
Cassandra yüzünü buruşturarak abisine baktı. "Sadece ben mutluyken herkesin mutlu olmasını istiyorum." diye mırıldandıktan sonra odadan çıktı.
Açil oflayarak yataktan kalkıp "Bugün uzun bir gün olacak anlaşılan. Sen de böyle sinirli başlamasan güzel olacak sanırım." dedi Dario'ya.
Dario huysuz bir şekilde Açil'e baktı. "Tüm gece uyumadıktan sonra daldığım anda odaya giren bir kız kardeşim var. Evli insanların odasına böyle girilemeyeceğini bir türlü düşünemiyor bu kız." diye homurdandı.
"Evli bir çift olmadığımızı bildiği için o." diyerek Cassandra'yı koruduğunda Dario kalkıp yatağa ilerledi. Yatağa yattığında Açil gözlerini kısıp ona baktı. "Örtüleri değiştirmemi ister misin?"
Dario gözleri kapalı kaşlarını kaldırdı. "Senin kokunla uyumak istiyorum." dediğinde Açil bir süre şaşkın şaşkın onu izledi.
Dario son zamanlarda onu fazlasıyla şaşırtıyordu. Doğru mu duymuştu? Açil başını iki yana salladı hızla. Doğru duymuş olsa bile karşısındaki adamın ona yaptıklarını unutmak istemiyordu. Onu affetmek de istemiyordu. Onu yıkık dökük bir çiftlikte bırakıp giden ve bir daha gelmeyecek adamdı o. Olaylar farklı gelişmiş olsa da gerçekler bunlardı. Normal zamanda Dario onu yolda görse bakmadan geçip giderdi.
Açil hızla toparlanarak banyoya ilerledi. Unutmak istemiyordu. O adam için gerçekte ne olduğunu unutmak istemiyordu. Ondan istediğinin çocuk olduğunu unutmak istemiyordu. Bir çocuk sahibi olduktan sonra sevgilisiyle istediği gibi yaşayacağını düşünmek istemiyordu.
***
Bütün gün Cassandra'nın istekleriyle uğraştılar. Açil bazen ona hak verirken bazen de kıskanmadan edemedi. Herkes onun için canla başla uğraşıyordu. Sevdiği adamla evlenecek olması onun için büyük şanstı.
Misafirlerin gelmesine yakın Cassandra "Açil yardım et de giyineyim." dedi.
Açil gülümseyerek "Tamam hadi gel. Saçlarını da halledelim." dedi.
Cassandra ve Açil yukarı çıkarlarken Dario yanlarına gelip "Açil." dedi.
Açil ona bakıp "Bir şey mi oldu?" diye sordu.
Cassandra abisinin bakışlarından gitmesi gerektiğini anlayarak ofladı. "Açil bana lazım hemen gelsin." diyerek merdivenlere ilerledi.
Cassandra gittiğinde Açil Dario ile göz göze geldi. "Bir sorun mu var? Cassandra'yı da gönderdin? Lütfen büyük olmadığını söyle." dedi heyecanla.
Dario başını iki yana salladıktan sonra elinde tuttuğu şeyi gösterdi. Açil Dario'nun eline bakınca alayla gülümsedi. Elinde yüzük vardı. "İşlerini hızlı hallediyorsun ya da unutmaktan korkuyorsun." diye mırıldandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başkasına Aitsin -Tamamlandı-
Historical FictionMadem başkasına aittin neden baktı ki gözlerin benim gözlerime? Neden izin verdin ki sana bağlanmama? Açil gözlerini kaçırdı karşısındaki adama bakamıyordu çoğu zaman olduğu gibi. O bir çift maviydi hayatını böyle yerle bir eden. Sonunda derin bir n...