-Chapter 15-
MAGANDA ANG GISING NI Brian ng umagang iyon lalo na ng maalala niya ang pagsagot ni Katharina sa kanya kahapon. Pakanta-kanta pa ang binata habang naliligo. Nang matapos ay agad niyang kinuha ang papel kung saan niya sinusulat ang kanta na para sa dalaga. Tapos na siya sa dalawang stanzas at ang koro na naman ang kanyang bubuuin. Napatingala ang binata sa kisame ng cottage at saglit na nag-isip kung ano ang unang linya nito.
“Hmm, Let me try this. . She lights up my life.” Saisip niya. Nang sinubukan niyang lagyan iyon ng tono ay hindi siya kumbinsido nito at naisip niyang may mga kataga siyang hinahanap. Napaisip siya ulit at ng may pumasok na ideya sa kanyang utak ay naipitik niya ang daliri.
“She changed my life. .” iyon ang unang linya sa koro na naisipan niya. Nang malagyan iyon ng tono ay bumagay naman kaya napangiti ang binata dahil doon. Dinugtungan pa niya ng ilang linya ang koro at ng makaramdam ng pangangalay ay itinabi niya ang gitara pati na ang papel at panulat. Sinipat niya ang relo sa kanyang pulso.
“Oh, man! It’s already 9 in the morning!” palatak ng binata. Nagmamadali siyang lumabas ng cottage at naglakad patungo sa grill house kung saan sigurado siyang makikita niya ang kasintahan. Magaan ang kanyang pakiramdam habang naglalakad. Tila siya nakalutang sa ulap sa habang iniisip ang napipintong pagkikita na naman nila sa araw na iyon. Bumahid ang pagkadismaya sa kanyang mukha ng makita niyang wala si Katharina sa grill house pagdating niya. Sina Jannah, Anna Lou at ang kaherang si Joyce lang ang kanyang nakita. Gayunman ay ipinagpatuloy pa rin niya ang paglapip sa naturang kainan. Unang nakakita sa kanyang ay ang babaeng pinsan ng dalaga.
“Uy Papah B! Good Morning! Si Kath ba hinahanap mo?” masiglang bati nito sa binata.
“Hello Jannah, Anna Lou and Joyce! Yeah, where’s she?” bati ng binata sa mga ito saka nagtanong.
“Ayy! What a pleasant surprise! Katharina is still in our house. Come here and have a sit!” pagyayaya ni Jannah sa binata. Hindi mapigilan ng mga ito ang kiligin sa makisig na aura ng binata.
“Well, thank you. I’ll just wait for her here if I’m not disturbing all of you?” nakangiting pahayag ni Brian.
“Naku! Basta ikaw Papah B! 24/7 na bukas ang grill house na’to para sa’yo!” pakli ni Joyce na kanina pa pala nakikinig sa kanila. Nagkatawanan nalang silang tatlo sa sinabi nito.
“Anyway, may I ask you guys, a question? I hope this is not too personal. I haven’t asked Katharina about it because I tend to forget it when we’re together.” Biglang sumeryoso ang mukha ng binata pagkasaan ng mga salitang iyon kaya sumeryoso na rin ang mukha ng tatlo.
“Sure! What is it? You can ask us any questions.” Sagot ni Jannah.
“Where’s her family here? I mean I haven’t seen them here even in your house.” Baling ng binata dito.
“Ah, iyon bah? Hmm, Katharina is originally from Negros Oriental. She and her family actually. She’s here for a very serious reason.” Si Jannah ulit. Mataman lang na nakikinig sina Anna Lou at Joyce sa kanilang dalawa.
“Negros Oriental? Where is it? I just heard that name because we can usually hear about Manila and Cebu there in Europe. I didn’t know that there’s such place as Negros Oriental and what’s the main reason she’s here?” Takang tanong ng binata.
“It is the province located in Central Visayas region and I think it is. .Hmm. . “ saglit itong napaisip. “Yeah! It is 368.58 miles from here! Actually, She has a good job in their city. She’s already a Floor Supervisor in a call center there and aside from that, she was already getting married to his ex-boyfriend.” Ibinitin nito ang susunod na sasabihin. Mas lalong sumeryoso ang mukha ng binata pagkasabi ni Jannah niyon at umayos ito ng pagkakaupo.
BINABASA MO ANG
Like Only A Woman Can (A Brian McFadden Fan Fiction) [Revising]
Fanfic[[NOTE: This is the unedited version of the story so please bear with the typos and wrong grammar. I'm still finding enough time to polish this so it would look presentable.]] "Like Only A Woman Can" is a fan-fiction romance novel written by Yours T...