Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 3

ΟΡΕΣΤΗΣ

Είχαν περάσει περίπου δεκαπέντε μέρες και ήδη είχα καταφέρει να έχω ένα πλάνο της ζωής της Τζορτζίνας. Δούλευε τέσσερις με πέντε φορές την εβδομάδα, τις περισσότερες βράδυ, δεν πήγαινε πολύ συχνά στη σχολή αλλά συνήθιζε να παίρνει σημειώσεις. Η φίλη της η Μίνα δεν είχε κάποια σταθερή σχέση και σύχναζε σε μια καφετέρια κοντά στο πανεπιστήμιο, εκεί συναντιόντουσαν συνήθως με την Τζορτζίνα και τον Λουκά ή Λοκ. Αυτόν τον ερευνούσα ακόμα. Το σπίτι της, είχα βάλει να το παρακολουθούν, κάθε δύο ώρες λάμβανα την αναφορά τους. Το ίδιο και στο πανεπιστήμιο, όποτε περνούσε τις πόρτες του ενημερωνόμουν. Οι άνθρωποι που δούλευαν για εμένα ήταν όλοι άξιοι, εχέμυθοι και ήθελαν να τα έχουν καλά μαζί μου.

Το αφεντικό της, ο Μπάμπης Φράγκος, ήταν ένας πολύ έξυπνος τύπος και φαινόταν να τα έχει καλά με όλους. Δεν εκμεταλλευόταν τους υπαλλήλους του και απ'ότι είχα καταλάβει και τα δύο κορίτσια που δούλευαν εκεί τα είχε σαν αδερφές του. Αρκετές φορές τις πήγαινε στο σπίτι με το αυτοκίνητο και σιγουρευόταν ότι έμπαιναν μέσα πριν φύγει. Όταν η Τζορτζίνα ήταν στο πανεπιστήμιο ή για καφέ με τους φίλους της, εγώ περνούσα χρόνο με τον Μπάμπη στο μαγαζί και προσπαθούσα να κερδίσω την φιλία του και την εμπιστοσύνη του, δεν ήταν τόσο δύσκολο του άρεσε το κυνήγι και το ψάρεμα. Από εκεί ξεκινήσαμε και σήμερα το βράδυ με κάλεσε στο live που είχε στο μαγαζί..

«Ορέστη, σήμερα θα φέρω μια μπάντα που παίζει ροκ μουσικούλα, θα έρθεις να κεράσω καμιά μπυρίτσα;»

«Ναι γιατί όχι; Είναι καλοί;»

«Τι να σου πω... τα κορίτσια που δουλεύουν εδώ λένε ότι είναι πάρα πολλοί καλοί, θα δούμε το βράδυ!»

Έκατσα ακόμα λίγο μαζί του και έπειτα πήγα στη σχολή μου. Ο Άγγελος είχε μάθημα και η Ξένια ήταν στο γραφείο και προσπαθούσε να βολέψει τα νέα τμήματα.

«Ήρθες; Πολύ χαίρομαι!» ψάχνω στους φακέλους μου για κάποια χαρτιά που χρειάζομαι,

«Τι έγινε; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;»

«Ναι Ορέστη! Υπάρχει! Όταν έβγαλα το πρόγραμμα δεν είχες αναλάβει αυτή τη δουλειά και σε είχα βάλει και εσένα σε κάποια μαθήματα... τώρα τα κάνουμε όλα εγώ και ο Άγγελος και δεν προλαβαίνουμε...»

«Σε πληρώνω για να βρίσκεις λύσεις και όχι για να μου γκρινιάζεις!» την αγριοκοιτάζω και συνεχίζω να ψάχνω τους φακέλους μου.