Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 4

ΤΖΟΡΤΖΙΝΑ

Είχα γνωρίσει γαϊδούρια τόσο καιρό που δούλευα βράδυ αλλά σαν και αυτόν κανέναν! Φεύγω από κοντά τους και πηγαίνω στο μπαρ έξαλλη. Η Έλσα με ρωτάει τι έγινε και της λέω.

«Ε! Καλά, τι τσαντίζεσαι; Πρώτη φορά είναι που σου την λένε;»

«Δεν μου άρεσε το ύφος του.. "Πρόσεχε τι θα φέρεις! Μην έχουμε τα ίδια με την άλλη φορά!"» λέω κοροϊδευτικά και γελάει. «Α! Και μετά του είπα να πάει στο διάολο και αυτός και ο φιλαράκος του και εκείνος μου είπε να προσέχω το στόμα μου και το ντύσιμο μου!»

«Ωχ! Κατάλαβα! Να πάω εγώ την παραγγελία;» της χαμογελάω και της κάνω ματάκια, «Τρελή!» παίρνω παραγγελία και από τους υπόλοιπους πελάτες και όσο μπορώ προσπαθώ να απολαύσω τη μουσική. Κυκλοφορώ ανάμεσα στα τραπέζια και μιλάω με μερικούς γνωστούς. Στέκομαι δίπλα στον Λοκ που έχει έρθει με έναν φίλο του και μιλάμε.

«Γιατί κρυφτήκατε εδώ πίσω παλικάρια;»

«Για να μη μας βλέπει ο Μπάμπης και να μπορείς να κερνάς καμιά μπύρα!»

«Η Μίνα; Πως και δεν ήρθε;»

«Καλά, δε σε πήρε τηλέφωνο; Θα πάει για τρεις μέρες, στην Πάτρα με τον Στάθη!»

«Τόσο καλά! Δεν πειράζει.. θα κάνουμε παρεούλα τα δύο μας!!» τον αγκαλιάζω από τον λαιμό και νιώθω κάποιον να μου χαϊδεύει τον κώλο, γυρίζω απότομα, βλέπω τον φίλο του να με κοιτάει με ύφος... του πιάνω το χέρι και τον σπρώχνω, κουνιέται πάνω στο σκαμπό αλλά δεν πέφτει. Γυρίζω στον Λοκ «ο φίλος σου μου πιάνει τον κώλο! Κάνε κάτι τώρα μη φωνάξω τον Μπάμπη και σας πάρει ο διάολος!» τον βρίζει και τον πιάνει από το μπουφάν,

«Είσαι σοβαρός ρε; Τι σου είπα;» τον τραβάει προς τα έξω, επιστρέφω στη δουλειά μου και ο Μπάμπης μου κάνει νόημα να τον πλησιάσω..

«Τι έγινε μικρή; Γιατί δε με φώναξες;»

«Καλά που μας είδες; Πίσω γωνία ήμουν!» γελάει

«Τίποτα δεν είδα... τον Λοκ να σέρνει έναν είδα και κατάλαβα!»

«Ξέρεις τι σκέφτομαι καμιά φορά; Να πάω να κάνω μερικά μαθήματα αυτοάμυνας! Όποιος τολμήσει να με αγγίξει χωρίς να το θέλω...»

«Καλά ηρέμησε και εκείνη η παρέα σε φωνάζει!» εξυπηρετώ την παρέα και πηγαίνω κοντά στην Έλσα.