Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 41

ΟΡΕΣΤΗΣ

Προχώρησα προς το αμάξι και βοήθησα να ξεφορτώσουμε τα πράγματα. Ήμουν σίγουρος ότι η Τζορτζίνα δεν τα ζήτησε όλα αυτά, αλλά η Αγγελική μάλλον νόμιζε, ότι θα μείνουμε εδώ για αιώνες. Η Αρετή με κοιτούσε περίεργα και με έκανε να νιώσω άσχημα, το βλέμμα της μου θύμιζε κάποιες μαθήτριες στη σχολή... Μπήκαμε μέσα στο σπίτι και η Τζορτζίνα με την Αγγελική άρχισαν να τακτοποιούν τα πράγματα στην κουζίνα. Οι υπόλοιποι κάτσαμε στο σαλόνι και συζητούσαμε. Ο Παντελής επέμενε να πάμε την επόμενη μέρα στο χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας, δεν ήταν πολύ μακριά από εδώ και ο καιρός ήταν ιδανικός. Δεν του υποσχέθηκα τίποτα, του είπα θα δούμε και το δέχτηκε. Ήθελα πρώτα να το συζητήσω με την Τζορτζίνα, αν εκείνη δεν ήθελε δεν θα πηγαίναμε πουθενά. Κάποια στιγμή η Ειρήνη σηκώθηκε να βοηθήσει στην κουζίνα και ο Παντελής πήγε στο γραφείο για να τηλεφωνήσει. Η Αρετή βρήκε την ευκαιρία να μου πιάσει κουβέντα.

«Ορέστη με θυμάσαι καθόλου;» αν την θυμάμαι; Από πού;

«Τι εννοείς; Από πού να σε θυμάμαι; Από το μπαρ τις προ άλλες;»

«Όχι! Πριν δύο χρόνια, στο σπίτι της Ειρήνης... ήσουν εκεί και είχα έρθει και εγώ..»

«Ναι, τώρα που το λες μπορεί... Πως τα πας με το σχολείο;»

«Το σχολείο δε μου αρέσει καθόλου. Μόλις γίνω δεκαοκτώ θα πάω στην Αθήνα σε ένα πρακτορείο για μοντέλα!» λυπάμαι τους γονείς της..

«Αυτό σκέφτεσαι για το μέλλον σου; Να ξέρεις ότι τα περισσότερα πετυχημένα μοντέλα είναι και σπουδασμένα.»

«Δεν με νοιάζουν οι σπουδές, όλοι μου λένε ότι είμαι τόσο όμορφη που σίγουρα θα κάνω καριέρα!»

«Καλή επιτυχία σου εύχομαι.» σηκώνομαι όρθιος και κάνει το ίδιο. Κοιτάω προς την κουζίνα και βλέπω ότι ακόμα αδειάζουν σακούλες

«Εσύ τι λες;» στεκόμαστε αντικριστά. «Δεν είμαι όμορφη;» Απλώνει το δάχτυλό της και το ακουμπάει πάνω στο στέρνο μου, το σέρνει προς τα κάτω.. τι σκατά; Της το πιάνω και το απομακρύνω απότομα πιέζοντας το,

«Τα χεράκια σου μακριά από εμένα γιατί θα στα κόψω.» την κοιτάω άγρια και της μιλάω απότομα με χαμηλή φωνή για να μη μας ακούσουν. Δείχνει να πονάει αλλά το θράσος της δεν σταματάει εκεί

«Μ'αρέσει που είσαι άγριος..»

«Αν δεν θες να κοιμηθείς απόψε έξω στα χιόνια συμμορφώσου.» χαμογελάει και την ακούω να λέει