Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 54

ΤΖΟΡΤΖΙΝΑ

Φεύγουν και εγώ στέκομαι ακόμα στο τραπέζι τους. Νιώθω ότι αν με πιάσεις από την μύτη θα εκραγώ! Η Έλσα με πλησιάζει και δείχνει ανήσυχη.

«Τι έγινε Τζορτζίνα μου; Γιατί είσαι έτσι;»

«Ήταν εδώ αυτό το γαϊδούρι! Θυμάσαι αυτά που σου έλεγα πριν; Ότι τον αγαπάω και θα του το δείχνω καθημερινά;»

«Ναι! Επίσης μου είπες ότι φαινόταν ομορφότερος από ποτέ και τα μάτια του εκτός από θυμό και απογοήτευση έκρυβαν, αγάπη και πόνο!» το λέει κοροϊδευτικά, αλλά εγώ αυτό είδα!

«Ωραία! Ξέχνα τα όλα! Από εδώ και πέρα, από εμένα, μόνο πόνο θα λαμβάνει! Αφού θέλει πόλεμο θα τον έχει! Ας προσπαθήσει να με διώξει, όσο θέλει! Εγώ δεν πρόκειται να πάω πουθενά!»

«Μη κάνεις καμία βλακεία...»

«Μόνο εξυπνάδες! Φεύγω! Θα σου τηλεφωνήσω αύριο.»

Την επόμενη μέρα είχα μάθημα το μεσημέρι αλλά αποφάσισα να πάω νωρίτερα, πολύ νωρίτερα! Έφαγα ένα καλό πρωινό, ντύθηκα, μέσα σε μια τσάντα έβαλα τα ρούχα για τη σχολή και ξεκίνησα. Πάρκαρα απ'έξω και πήρα μια βαθιά ανάσα. Μπήκα μέσα χαμογελαστή και είδα τον Ορέστη να μιλάει με την Ξένια, είχαν μπροστά τους κάποια χαρτιά και τα συμπλήρωναν.

«Καλημέρα!» με κοιτάνε απορημένοι «Το ξέρω ότι το μάθημα είναι σε τρεις ώρες...» με πλησιάζει με σταυρωμένα τα χέρια

«Τότε γιατί ήρθες;» μου μιλάει απότομα

«Κάποιος μου είπε ότι το τμήμα μου, είναι προχωρημένο και θα ζοριστώ... έτσι είπα να έρχομαι περισσότερες ώρες για να τους προλάβω!» γέρνει το κεφάλι του και με κοιτάει καχύποπτα «Θα σε πληρώσω..»

«Θα με πληρώσεις;» κινείται γύρω μου «Ποιος σου είπε ότι θέλω τα λεφτά σου;»

«Κανένας... Απλά το λογικό είναι αφού θα έρχομαι περισσότερες ώρες να πληρώνω περισσότερα..»

«Δεν θα χρησιμοποιείς κάποιον από το προσωπικό μου, άρα δε χρειάζεται.» Φεύγει από κοντά μου και πλησιάζει την Ξένια «Αν με πάρει κανείς τηλέφωνο, πέρασε το μέσα.»

Για την επόμενη μία ώρα κάνω ασκήσεις και το βλέμμα μου πέφτει συνέχεια προς την πλευρά που είναι το γραφείο του. Αναρωτιέμαι πότε θα βγει... Όταν ήρθε ο Άγγελος παραξενεύτηκε. Του εξήγησα και μου είπε ότι μπορεί τις δύο μέρες να έρχεται μία ώρα νωρίτερα για να προπονούμαστε. Συμφώνησα μαζί του και ένιωθα χαρούμενη. Το μάθημα ξεκινάει και ο Ορέστης επιτέλους εμφανίζεται, στέκεται σε κοντινή απόσταση και μας παρακολουθεί. Δίνει εντολές και όλοι τις ακολουθούν, το πρόγραμμα γίνεται εντονότερο και με το ζόρι μπορώ να το ακολουθήσω. Πέφτω συνέχεια κάτω και αποκρούω σπάνια, κάποια από τα χτυπήματα. Τον κοιτάω και χαμογελάει... Δεν θα περάσει το δικό του ότι και να κάνει! Ο Άγγελος μας λέει ότι την επόμενη μία ώρα θα χωριστούμε σε ζευγάρια και θα αλλάζουμε παρτενέρ κυκλικά. Του ζητάω πέντε λεπτά διάλειμμα και μου τα δίνει. Κάθομαι στο πάγκο που υπάρχει στην άκρη και πίνω λίγο νερό. Ο Ορέστης με πλησιάζει, συνεχίζει να κοιτάει τους αθλητές του ενώ μου μιλάει..