Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 14

ΤΖΟΡΤΖΙΝΑ

Όλο το βράδυ είναι ζήτημα αν κοιμήθηκα τρεις ώρες. Είχα τρομερή υπερένταση και ένιωθα ταραχή, το κακό είναι ότι την ταραχή δεν μου την είχαν δημιουργήσει αυτοί οι δύο αλήτες... μου την είχε προκαλέσει το φιλί του Ορέστη, τα χείλη του ήταν τόσο απαλά σε αντίθεση με εκείνον που ήταν απότομος και σκληρός... η γλώσσα του στο στόμα μου... η μυρωδιά της ανάσας του... όλα τέλεια! Εντάξει με είχαν φιλήσει κι'άλλες φορές αλλά αυτό ήταν διαφορετικό! Σα να με ήθελε.. Έπρεπε κάπου να το πω, να ακούσω κι'άλλη γνώμη! Πετάγομαι από το κρεβάτι και βρίσκω το τηλέφωνο, κοιτάω την ώρα, η Μίνα σίγουρα θα κοιμάται, το σκέφτομαι λίγο και αποφασίζω να πάρω την Έλσα. Το σηκώνει και ευτυχώς την ακούω τελείως ξύπνια.

«Έλσα μου πρέπει να έρθεις από το σπίτι μου οπωσδήποτε!!»

«Θα έρθω, έγινε κάτι;»

«Ναι! Με φίλησε ο Ορέστης!!» για λίγο δεν ακούω τίποτα «Έλσα;»

«Εδώ είμαι... πότε έγινε αυτό; Εγώ τον είδα να φιλιέται... σχεδόν το έκανε δηλαδή, με αυτή τη ξανθιά που ήταν μαζί του!» ναι, αυτό το είχα ξεχάσει για λίγο..

«Ναι, τώρα που το λες τους είδα και εγώ... εμένα με φίλησε μετά όταν με έφερε σπίτι..»

«ΤΙ; Πότε σε έφερε σπίτι;»

«Λοιπόν έχουν γίνει πολλά από χθες, θα μπορέσεις να έρθεις;»

«Λοιπόν θα ετοιμάσω πρωινό για τον Μπα...» σταματάει να μιλάει

«Ναι κατάλαβα!! Ο Μπάμπης είναι εκεί! Τάισε τον, πότισε τον και έλα!!»

Όταν χτύπησε η πόρτα άνοιξα αμέσως, την τράβηξα μέσα, τη πέταξα στον καναπέ και έκατσα απέναντι της. Πάνω στο τραπέζι είχα τον βραστήρα και ότι θα χρειαζόταν για τον καφέ της... την κοιτούσα και περίμενα. Μετά από λίγα λεπτά κρατώντας το φλιτζάνι με το αχνιστό ρόφημα γυρνάει προς το μέρος μου και μου λέει: "Τώρα σε ακούω!!"

Ξεκίνησα από τη συζήτηση που είχαμε στο μπαρ με τον Ορέστη, μετά της είπα ότι τον είδα να φιλιέται με αυτήν και νευρίασα, έφυγα και στο δρόμο με πέτυχαν αυτοί οι αλήτες... κάπου εκεί σταμάτησα την αφήγηση μου γιατί η Έλσα είχε πάθει σοκ.

«Μη τολμήσεις να ξανά φύγεις μόνη σου ποτέ!! Πρέπει να το πω στον Μπάμπη, θα τρελαθεί! Ξέρεις πως κάνει για την ασφάλεια μας...»

«Ναι το ξέρω και γι'αυτό να μη του πεις τίποτα! Σήμερα που έχω μάθημα με τον Άγγελο θα του πω, πως θέλω να μάθω κανονικά μια πολεμική τέχνη, όχι μόνο για να αμύνομαι, μα για να μπορώ να πολεμήσω κι'όλας!» με κοιτάει τρομαγμένη