Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 18

ΤΖΟΡΤΖΙΝΑ

Ετοιμάζομαι για τη σχολή και νιώθω νευρικότητα όπως κάθε φορά που είναι να τον συναντήσω. Σήμερα μπορεί να μην έχουμε μόνοι μας μάθημα αλλά και πάλι η καρδιά μου χτυπάει ακανόνιστα όταν είμαι κοντά του. Πρέπει να κανονίσω να βρεθώ με την Έλσα, μόνες μας έτσι ώστε να τη ρωτήσω κάποια πράγματα... η Μίνα τον τελευταίο καιρό είναι στον κόσμο της. Τραβιέται με έναν φίλο, του Λοκ ο οποίος είναι ότι να ναι, όποτε θυμάται την παίρνει τηλέφωνο για να βγούνε και αυτή περιμένει απίκο πότε θα της σφυρίξει! Έλεος! Φοράω ένα από τα πολλά κολάν και ένα μπλουζάκι, δεν θέλω να τον προκαλώ... ή μάλλον θέλω αλλά φοβάμαι. Παίρνω την τσάντα μου και κατεβαίνω γρήγορα τις σκάλες. Μπαίνω στη σχολή και πάω στα αποδυτήρια να αφήσω τα πράγματα μου, εκεί πετυχαίνω την Έλσα..

«Σε θέλω..» σουφρώνει τα χείλη της και μου κάνει ματάκια

«Επιτέλους εκδηλώθηκες!! Και εγώ σε θέλω!!» μου λέει όλο νάζι,

«Έλα ρε Έλσα... μη με δουλεύεις, πρέπει να σου μιλήσω.»

«Ωραία, θα τα πούμε το βράδυ στο μαγαζί.»

«Όχι! Πρώτον δε δουλεύω σήμερα και δεύτερον αν δούλευα δε θα σε πλησίαζα για κουτσομπολιό γιατί ο Μπάμπης είναι ακόμα θυμωμένος μαζί μου..»

«Όχι ρε χαζό... δεν είναι. Να, αγχώθηκε μήπως γίνει κάτι χειρότερο.»

«Δεν ήσουν μπροστά και δεν άκουσες πως μου μίλησε..» Ο Άγγελος μας πλησιάζει και μας λέει ότι το σημερινό μάθημα θα είναι μιξ. Θα το αντέξω! Ο Ορέστης εμφανίζεται και ως συνήθως είναι υπέροχος. Τα σάλια των γυναικών που υπάρχουν στην αίθουσα γεμίζουν πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων... μαζί και τα δικά μου. Να πάρει... μας ενημερώνει για το σημερινό μάθημα και ξεκινάμε προθέρμανση, δεν με κοιτάει σχεδόν καθόλου... χωριζόμαστε σε δύο ομάδες και ξεκινάμε με τις ασκήσεις, δεν περνάει πολύ ώρα και η κεντρική πόρτα ανοίγει, μια ψηλή μελαχρινή με στολή μπάτσου μπαίνει μέσα και με αέρα πλησιάζει τον Ορέστη... τον φιλάει με πάθος στα χείλη και αμέσως καταλαβαίνω ποια είναι, με τόσο φως που να την γνωρίσω! Είναι και μπατσίνα; Έλεος! Ακούω τι του λέει και τα παίρνω κανονικότατα... τα έχουνε δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Η Έλσα έρχεται διακριτικά δίπλα μου..

«Σταμάτα να τους κοιτάζεις έτσι..» της λέει να πάει στο γραφείο του και η ηλίθια πάει!

«Έλσα κράτα με!» μουρμουρίζω

«Όταν τελειώσουμε θα ανέβουμε στο σπίτι σου για καφέ, σε παρακαλώ μη κάνεις κάτι που θα μετανιώσεις..»