Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 52

ΤΖΟΡΤΖΙΝΑ

Όλη την επόμενη βδομάδα φτιάχνω το σπίτι και ανυπομονώ πως και πώς να μείνω μόνη μου! Κάνω κάποιες αλλαγές, που σίγουρα θυμίζουν Τζορτζίνα και νιώθω ότι αυτό, είναι το σπίτι που πάντα ονειρευόμουν! Έχω μαζέψει όλα μου τα ρούχα και ο Κώστας με βοηθάει να τα μεταφέρω. Όταν μου φέρνει και τα τελευταία κουτιά από το αμάξι, θυμάμαι τους καλούς μου τρόπους και του προτείνω να κάτσει, να πιει μία μπύρα. Βγάζω και για εμένα μία και κάθομαι στον καναπέ, κοιτάω τον χώρο γύρω μου και πίνω μια δροσιστική γουλιά.

«Τόσο καψούρα; Πίνεις μέχρι και την ίδια μπύρα;» ορίστε;

«Να μη σε νοιάζει!» πίνω μαύρη μπύρα όπως ο Ορέστης... δεν το είχα σκεφτεί, τις αγόραζα ασυναίσθητα. Σηκώνεται όρθιος..

«Με νοιάζει ρε γαμώτο! Με νοιάζει και πολύ μάλιστα! Σε παράτησε, δεν θέλησε να σε δει ούτε μια φορά και εσύ είσαι ακόμα κολλημένη μαζί του!» σηκώνομαι και εγώ όρθια, κοιτάω έξω από την μπαλκονόπορτα.. τα λόγια του με πονάνε, γιατί ξέρω ότι είναι αλήθεια

«Κώστα νομίζω ότι πρέπει να φύγεις.» με τραβάει προς το μέρος του

«Κοίτα με! Θέλω να με κοιτάς όταν σου μιλάω... πόσο θα τον περιμένεις; Είσαι εικοσιπέντε χρονών και δε χαίρεσαι τίποτα!»

«Είμαι μια χαρά!» χωρίς αυτόν δε θέλω να χαίρομαι..

«Δεν είσαι..» με αγκαλιάζει και πάει να με φιλήσει, τον αποφεύγω και τον σπρώχνω μακριά

«Μη τολμήσεις να το ξανά κάνεις αυτό! Ποτέ!» σκύβει το κεφάλι

«Να σου πω κάτι; Νόμιζα ότι μπορούσα να το κάνω αλλά δε μπορώ.. αύριο θα υποβάλω την παραίτηση μου στον πατέρα σου.» φεύγει και ο ήχος της πόρτας ακούγεται δυνατά. Όσο και αν δεν ήθελα να χάσει τη δουλειά του θεωρώ ότι αυτό που έγινε ήταν το καλύτερο. Επικοινωνώ με τον πατέρα μου και του λέω για τον Κώστα, του ζητάω να τον βάλει σε μία άλλη θέση και δέχεται αμέσως. Οι μέρες περνάνε και τα κορίτσια ξημεροβραδιάζονται στο σπίτι μου. Περνάμε πολύ ωραία και συζητάμε για τα πάντα. Ένα από αυτά που δεν μπορούν να χωνέψουν, ειδικά η Μίνα, είναι ο Λοκ και η όλη συμμετοχή του στην υπόθεση.

«Τον βρήκαν;»

«Όχι. Έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης..» ελπίζω να τον βρουν όμως, με έδωσε στον Κοσμίδη και σίγουρα ήξερε ότι θα μου έκανε κακό

«Μη στεναχωριέσαι και θα τον πιάσουν! Ο Μπάμπης μου είπε, ότι ο πατέρας σου έχει βάλει μυστικούς και τον ψάχνουν!» μυστικούς;