Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 63

ΟΡΕΣΤΗΣ

Φωνάζω το όνομα της μερικές φορές ακόμα, αλλά μάταια... το τηλέφωνο έχει κλείσει. Πηγαίνω το αμάξι στην άκρη του δρόμου και σταματάω, αρχίζω να χτυπάω το τιμόνι και δε δίνω καθόλου σημασία στον Μπάμπη που μου μιλάει..

«Τι έγινε; Τι έπαθε η Τζορτζίνα;»

«Δεν ξέρω πως... κάποιος την πήρε..»

«Τι λες ρε; Ο πατέρας της στο σπίτι είχε βάλει ασφάλεια!»

«Το ξέρω..» παίρνω τηλέφωνο και γρήγορα μαθαίνω ότι νωρίτερα εκτός από τα άτομα του κέτερινγκ και τον Dj, ανέβηκε και ο Δημήτρης πάνω. Τους λέω να κοιτάξουν στο διαμέρισμα για να δουν τι γίνεται. Όση ώρα περιμένω να με ενημερώσουν λέω στον Μπάμπη τι μου ζήτησε η Τζορτζίνα. Παίρνει τηλέφωνο αμέσως τον Φίλιππο και του εξηγεί πως έχουν τα πράγματα, τον ακούω μέσα από το τηλέφωνο, να φωνάζει "Σώστε το παιδί μου σας παρακαλώ! Σας παρακαλώ!" ο Μπάμπης τον βεβαιώνει ότι θα πάνε όλα καλά και μόλις μάθει κάτι νεότερο θα τον ειδοποιήσει.

Μετά από είκοσι λεπτά, έχουμε μάθει τους κωδικούς και κατευθυνόμαστε προς τη σχολή μου. Χρειάζομαι όπλο..

«Τι άλλο σου είπε; Μόνο για τους κωδικούς;»

«Την ρωτούσα που είναι..» σκέφτομαι τα λόγια της, η τελευταία φράση της ήταν "Στη σχο.." και έπειτα της έκλεισε το τηλέφωνο.. Ο μαλάκας την έχει πάει στη σχολή μου! «Μπάμπη, ξέρω που είναι!» του εξηγώ το σκεπτικό μου και συνεχίζουμε το δρόμο μας. Όλα συνδέονται, ο καλός μου φίλος Δημήτρης, η σχολή... παλιότερα του είχα δώσει κλειδιά για να μπορεί να πηγαίνει να προπονείται όποτε ήθελε, ποτέ δε του τα ζήτησα πίσω. Παίρνω τηλέφωνο τον Κώστα και του λέω να με συναντήσει έξω από τη σχολή. Λίγο πριν φτάσουμε, χτυπάει πάλι το κινητό μου και βλέπω απόρρητο νούμερο, το σηκώνω χωρίς δεύτερη σκέψη..

«Τζορτζίνα;»

«Ναι, εγώ είμαι.. βρήκες τους κωδικούς;» ακούγεται πιο ψύχραιμη

«Ναι μωρό μου, μη στεναχωριέσαι, όλα θα πάνε καλά! Δώσε μου αυτόν..» είμαι σίγουρος ότι είναι ο Δημήτρης

«Θέλει να σου μιλήσει ο Ορέστης!» του λέει

«Τι κάνεις παλιόφιλε; Βρήκες του κωδικούς που χρειάζεται το κορίτσι σου για να με πληρώσει;» η φωνή του κρύβει μια ειρωνεία

«Αν τολμήσεις και την αγγίξεις, θα παρακαλάς να είχες πεθάνει πριν σε πιάσω στα χέρια μου! Ούτε τρίχα!»