Our love story part 2 ;)

13.

(Vanuit Ilse)

Het was half 11 's avonds toen de telefoon ging. "Dat zal Sofie wel zijn dat je haar kunt ophalen." Glimlachte ik. Ik pakte op en schrok een beetje toen ik niet de stem van Sofie hoorde, maar die van een man die ik niet kende. "Spreek ik met de moeder van Sofie Vergoossen?" Vroeg de man. "Ja, wat is er?" Mijn hart klopte in mijn keel. "U kunt beter even gaan zitten. Uw dochter is met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Ze heeft een hartstilstand gehad en is gereanimeerd. Kunt u zo snel mogelijk naar het ziekenhuis komen? En niet alleen." Mijn wereld stortte in. "Maar... Hoe... Ik kom eraan." Stamelde ik. Ik zag Bart geschrokken kijken. De man vertelde kort wat er gebeurd was maar ik luisterde al niet meer. Sofie die uitging, Sofie die bijna dood was, Sofie die ik misschien ging verliezen? Dit kon niet... Toen ik ophing keek ik Bart aan en vertelde hem wat me zojuist verteld was. Gek genoeg waren er geen tranen. We regelden dat de buurvrouw bij Daan bleef en Bart en ik gingen naar het ziekenhuis. De hele weg was ik stil. Ik geloofde het niet. Mijn dochter was gewoon bij Sandra een film kijken. Dit kon gewoon niet waar zijn. Pas toen we bij de intensive care aankwamen en opgewacht werden door een arts drong de harde waarheid door. "Jullie mogen haar zien, maar het zal wel heftig zijn." We knikten. Het kon me niks schelen. Ik moest en zou haar zien. Toen ik Sofie zag liggen brak mijn hart. Bart trok me tegen zich aan en ik begon zachtjes te snikken. Bart sloeg zijn armen om me heen en ik bleef maar huilen. Een arts wenkte ons en we liepen samen naar een kamertje. Ik zuchtte diep en veegde mijn tranen weg. De arts keek ons serieus aan en vertelde ons dat hij niet zeker wist of Sofie ooit weer de oude zou worden, als ze wakker zou worden. Ik zuchtte diep en keek naar Bart. Hij pakte mijn hand en kneep er even in. "Maar... Wat is er gebeurd?" Vroeg Bart. Hij had dus blijkbaar dezelfde vraag als ik in zijn hoofd. "We weten het niet precies, maar we denken aan een overdosis alcohol en drugs. Er is veel te veel alcohol en ghb in haar bloed aangetroffen." Zei de arts. "Wat...?" Was het enige wat ik kon uitbrengen. "Er was nog een meisje bij. Blond haar. Bruine ogen en bruine jas." Ik schrok en keek naar Bart. "Kimberly." Zei hij. Ik knikte. Wat had dat kind uitgehaald met mijn dochter?