Our love story part 2 ;)

37.

(Vanuit Sofie)

Ik schrok een beetje toen die avond mijn telefoon ging. Ik nam op en hoorde de stem van Kimberly. "Wat is er?" Vroeg ik een beetje bang. "Hoe voel je je? Leuk he, uitgaan?" Zei Kimberly op een gemeen toontje. "Nee, dit was wat jij wilde he?" Vroeg ik. Kimberly lachte. "Luister Soof, hier word jij groot en sterk van. Het kan nog veel leuker, maar dat doen we de volgende keer wel." "Er komt geen volgende keer meer, ik ga echt niet meer met je mee." Zei ik. "Oh? Ben je bang?" "Nee, ik ben er klaar mee." Zei ik. Het klonk zekerder dan ik me eigenlijk voelde. "Dan moet jij eens opletten." Grinnikte Kimberly. "Vergeet het maar." Zei ik en ik hing op. Toch had ik er wel een rotgevoel aan overgehouden. Wat nou als Kimberly hier naartoe zou komen?

Na een tijdje besloot ik mijn moeder te bellen. "Liefje, is er iets?" Hoorde ik mijn moeder bezorgd zeggen toen ze opnam. "Nee, Kimberly belde net..." Zei ik. Mijn moeder hoorde aan mijn stem dan ik bang was, want ze zei:"ik kom er nu aan." "Dat hoeft niet hoor." Zei ik, maar mijn moeder kende me lang genoeg om te weten dat ik haar nodig had. "Jawel liefje, ik ben onderweg. Tot zo."

Toen mijn moeder binnenkwam gaf ze me een knuffel. "Vertel." Zei ze toen ze naast me op bed kwam zitten. Ik vertelde het hele verhaal. "En nu ben ik echt bang... Wat nou als Kimberly hierheen komt en me iets aandoet..." Zuchtte ik. "Dat gebeurt echt niet liefje, je bent hartstikke veilig hier. Kimberly wil je alleen maar bang maken. Ik heb een idee. Wat nou als ik hier vannacht gewoon blijf slapen." Zei mijn moeder. Ik glimlachte. "Kan dat wel?" "Ach natuurlijk!" Zei mijn moeder vrolijk. Ik lachte en gaf haar een knuffel. Ik had de beste moeder van de hele wereld.