Our love story part 2 ;)

43.

(Vanuit Ilse)

Toen ik die avond bij Sofie kwam merkte ik dat ze een beetje verdrietig was. Ze glimlachte flauwtjes toen ze me zag en klopte naast haar op bed. Ik ging naast haar zitten. "Hoe voel je je?" Vroeg ik. Sofie haalde haar schouders op. Ik knikte. "Dat dacht ik al." Sofie keek me verbaasd aan. "Hoezo dacht je dat?" Vroeg ze. Ik glimlachte. "Omdat ik je langer dan vandaag ken. Waar ben je bang voor meisje?" Vroeg ik. Sofie keek me aan. "Dat ik niet naar huis mag. mijn bloeddruk was alweer iets te laag vanmorgen..." Zuchtte Sofie. "Liefje, ik heb net een dokter gesproken, en die is hartstikke positief over je. Het komt echt wel goed met jou." Sofie haalde haar schouders op. "Ik hoop het." "Kom op meid. Je bent nu al zover gekomen, dan kun je dit laatste stukje ook wel aan toch?" Zei ik, in de hoop Sofie iets vrolijker te krijgen. Sofie glimlachte en knikte. "Je blijft volhouden he?" Vroeg ik aan haar. Sofie knikte. "Natuurlijk mam." Ik glimlachte en gaf haar een kus op haar hoofd. "Ik hou van je." Zei ik. Sofie glimlachte. "Ik ook van jou mam."

Toen ik die avond thuis kwam zat Bart op de bank. "Hey, hoe was het?" Vroeg hij toen ik hem een kus gaf. "Sofie is er een beetje klaar mee. Dat had ze jou vanmiddag ook al gezegd toch?" Zei ik. Bart knikte. "Ik heb wel medelijden met haar." "Ik ook... Ik wil haar zo graag meenemen..." Zuchtte ik. Ik plofte naast Bart op de bank en hij sloeg zijn arm om me heen. "Nog even liefje, dan mag ze weer naar huis." Ik knikte en legde mijn hoofd op zijn schouder. Ik kon niet wachten om Sofie weer gewoon mee naar huis te nemen, maar ging dat deze week al wel gebeuren?