Our love story part 2 ;)

44.

(Vanuit Ilse)

"Nou, voelt de bank beter dan het ziekenhuisbed?" Vroeg ik toen ik Sofie instopte. Het was een week later en Sofie was gelukkig weer thuis. Sofie knikte. "Veel beter. Blijf jij hier?" "Natuurlijk blijf ik hier meisje. Papa en Daan gaan wel boodschappen doen. Ik blijf lekker bij jou." Sofie glimlachte en ik ging naast haar zitten. Ik was zo blij dat ze weer thuis was... "Mam, ik heb helemaal geen rood haar meer." De stem van Sofie haalde me uit mijn gedachten. "Nee, dit is veel mooier." Grinnikte ik. Sofie lachte. "Ja mam, dat weet ik." Ik stond op om thee voor Sofie te pakken en keek stiekem even vanuit de keuken naar Sofie. Ze zag er nog steeds ziek uit, maar al wel duizend keer beter dan eerst. Gelukkig... Dit was echt de meest angstige periode uit mijn leven geweest. Ik was bijna mijn dochter verloren. Ik liep terug naar de woonkamer en zette de thee neer. "Bedankt mam." Zei Sofie. Ze keek even naar me en zei:"sorry voor alles." Ik glimlachte. "Je moet geen sorry zeggen. Alles is goed gekomen en daar gaat het om." Sofie knikte. "'Maar ik voel me wel heel schuldig naar jullie toe..." "Dat moet je niet doen meisje..." Zei ik terwijl ik bij haar op de bank ging zitten. Ik sloeg mijn armen om Sofie heen en voelde haar schouders schokken. "O god meisje toch..." Suste ik en ik wreef over haar rug. Sofie werd langzaam wat rustiger en ik drukte nog even een kus in haar haar. Ze keek me glimlachend aan. "Dus je bent niet boos op me?" Vroeg ze nog een beetje onzeker. Ik schudde mijn hoofd. "Echt niet."