22

309 8 1
                                        

(Vanuit Ilse)

Ik had geen idee hoe lang ik al huilend bij Sofie zat toen ik een hand op mijn schouder voelde. Ik keek op en zag Bart staan. "Hey, hoe lang sta je hier al?" Vroeg ik terwijl ik een traan van mijn wang veegde. "Nog niet zo lang." Bart pakte en stoel en kwam naast me zitten. Hij sloeg zijn arm om me heen en ik legde mijn hoofd op zijn schouder. Eventjes zeiden we niks. "Ze zou me haten als ze zou horen dat ik zwanger ben." Zuchtte ik. "Natuurlijk niet. Ze zou het denk ik niet heel erg vinden, al vindt ze alles wat we de laatste tijd doen erg." Bart grinnikte bij de laatste woorden. Ik glimlachte. "Dat is waar. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat er zoiets kon gebeuren..." Bart gaf me een kus op mijn wang. "We blijven hoop houden liefje." Ik knikte.

(Vanuit Bart)

Die nacht lagen Ilse en ik pas om half 2 in bed. "Wanneer moeten we in godsnaam aan onze ouders vertellen dat ik zwanger ben?" Zuchtte Ilse toen ze op ons bed plofte. "Dat komt wel. Als je er klaar voor bent vertel je het gewoon." Zei ik. Ilse kwam naast me liggen en checkte haar telefoon voor de zoveelste keer. "Ik denk dat ik morgen trouwens even mijn manager bel over een reactie in de media." Zei ze. Ik knikte en trok Ilse tegen me aan. Ze legde haar hoofd op mijn borst en zuchtte diep. "Je moet ontspannen schatje." Zei ik. Ilse keek me aan. "Ik ontspan niet voordat Sofie wakker is." Ik zuchtte en streelde door het haar van Ilse. "Probeer alsjeblieft een beetje te slapen oke?" Ilse knikte en gaf me een kus. Nog geen twee minuten later viel ze in slaap. Gelukkig.

COMMENTS?
TIPS?

Our love story part 2 ;)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu