Our love story part 2 ;)

33.

(Vanuit Sofie)

Een paar dagen later was Daan alleen bij me. Mama en papa waren even beneden koffie halen en ik zag Daan een beetje angstig naar me kijken. "Alles gaat goed hoor." Glimlachte ik. Daan glimlachte terug. "Het is best eng dat je nu praat weet je dat?" Zei hij. Ik schudde mijn hoofd. "Wat dan?" Daan lachte. "Soof, ik weet niet of je het weet, maar je hebt heel veel weken in een coma gelegen." "Ja.." Zei ik. Ik kon het zelf nog steeds niet helemaal geloven. "Weet je daar echt niks meer van?" Vroeg Daan nu een beetje nieuwsgierig. Ik schudde mijn hoofd. "Nee, helemaal niks. Echt super eng eigenlijk." Daan knikte. "Best wel. Maar wel beter. Het was echt niet leuk Sofie..." Hij klonk een beetje verdrietig. Ik begon me een beetje schuldig te voelen. "Het spijt me Daan..." Zei ik. Daan keek me aan. "Ik begrijp gewoon niet waarom je zo stom deed..." Zuchtte hij. Dat begreep ik nu zelf ook niet meer. Waarom wilde ik zo graag stoer zijn en horen bij Kimberly? Ik wenkte Daan en hij kwam naast me op bed zitten. "Het spijt me echt Daantje..." Zei ik. Daan knikte. "Weet ik." Zei hij. Ik zuchtte en gaf hem een knuffel. Ik voelde dat Daan begon te huilen. Ik streelde hem zachtjes over zijn rug. "Het spijt me echt Daan... Stil maar..." Suste ik. Daan werd wat rustiger en ik gaf hem een kus op zijn wang. "Sorry..." Zei ik nog een keer.

(Vanuit Ilse)

"Oma komt morgen even langs liefje, en opa en oma ook denk ik." Zei ik. Het was avond en ik zat bij Sofie. Bart was net naar huis met Daan. Sofie knikte. "Lief." "Mama?" Vroeg ze toen. "Ja liefje?" Ik keek haar kant op. "Maakte iedereen zich echt zoveel zorgen om mij?" Ik glimlachte even. "Ja, natuurlijk! Wat denk jij dan?" Sofie haalde haar schouders op. "Geen idee. Ik heb het zelf verpest." Zei ze. "Jij hebt helemaal niks verpest. Je was inderdaad niet slim bezig, maar we hebben het je vergeven." Zei ik. Sofie knikte. "Jullie zijn lief." Ik glimlachte en gaf haar een kus op haar wang. "Daar ben ik je moeder voor. Je weet dat ik altijd van je blijf houden, en papa en Daan ook." Sofie glimlachte en knikte. "Dat weet ik."