Our love story part 2 ;)

20.

(Vanuit Ilse)

"We waren vanmorgen even bang dat ze een longontsteking zou hebben, maar dat is gelukkig niet zo." Zei een arts toen we bij Sofie waren. "Gelukkig..." Zuchtte ik. Na een kwartier namen we afscheid van Sofie en even later zaten we in de auto op weg naar huis. Op de terugweg staarde ik uit het raam. Ik dacht aan van alles en nog wat. Morgen ging ik een zwangerschapstest doen. Wat nou als ik zwanger zou zijn? Daan zou heel boos zijn. Iedereen zou boos zijn. Misschien zouden mensen wel denken dat we Sofie probeerden te vervangen... Dat mocht gewoon niet. Bart zag dat ik verdrietig was en legde zijn hand op mijn been. Ik keek hem aan en glimlachte. Bart glimlachte terug en concentreerde zich daarna weer op de weg. "Mam, meester Dirk zei dat hij jullie een keer ging bellen over alles thuis." Zei Daan ineens. Ik keek achterom. "Oh? Dat is wel lief van hem." Zei ik. Daan knikte. "Maak je maar geen zorgen om school oke?" Zei ik zo vrolijk mogelijk. Daan glimlachte en knikte. Ik glimlachte en staarde weer uit het raam.

(Vanuit Bart)

"Liefje, het komt echt wel goed..." Het was een dag later en Ilse had net de zwangerschapstest gedaan en die test was hartstikke positief. "Nee, dat komt het niet Bart!" Snikte Ilse. Ze was compleet overstuur. Ik deed de deur van onze slaapkamer open en ik zag Ilse op ons bed liggen huilen. Ik ging naast haar zitten en streelde zachtjes over haar rug. Zo bleven we een paar minuten zitten, totdat Ilse zei:"ik weet het echt niet meer... Iedereen zal me haten... Dit is echt verschrikkelijk." Ze keek me aan. Ik had haar nog nooit zo wanhopig gezien als nu. Ze ging rechtop zitten en staarde voor zich uit. Ik trok haar naar me toe en gaf haar een kus. "Nee lieverd. Het komt allemaal goed." Ilse zei nog altijd niks, maar keek naar de foto van een vrolijk lachende Sofie die op ons nachtkastje stond. Ik sloeg mijn arm om haar heen en Ilse legde haar hoofd op mijn schouder. "Ik hoop dat ik het Sofie ooit nog kan vertellen..." Zei ze ineens. Ik knikte. "Ik hoop het ook lieverd. Misschien gebeurt dat ook." Ilse keek me aan en gaf me een knuffel. "Ik weet het niet meer..." Snikte ze. Ik streelde haar rug. "Alles komt goed, ik beloof het."

COMMENTS?
TIPS?