41.

279 9 0
                                    

(Vanuit Ilse)

Die avond zat ik bij Sofie op bed. Bart en Daan waren al lang thuis. We praatten over van alles totdat Sofie zei:"waarom luisterde ik eigenlijk niet naar jullie?" Ik glimlachte. "Omdat je een puber bent. Ik dacht vroeger ook dat opa en oma ongelijk hadden en dat ik alles wel alleen kon." Sofie grinnikte. "Dat dacht ik inderdaad ja." "Maar je leert dat dat niet het geval is als je ouder wordt." Zei ik. Sofie knikte. "Ik had naar jullie moeten luisteren." Ik grinnikte. "Eigenlijk kun jij er helemaal niks aan doen meisje. Het kwam door de hormonen." Sofie haalde haar schouders op. "Zo klink ik vrij onschuldig." Zei ze droog, waardoor ik moest lachen. "Zolang je er maar van hebt geleerd." Zei ik. Sofie knikte. "Dat heb ik zeker. Ik glimlachte en legde mijn hand op mijn buik. Ik voelde de kleine schoppen. "Schopt ze?" Vroeg Sofie nieuwsgierig. Ik knikte en pakte haar hand. Ik legde haar hand op mijn buik en we zwegen even. "Wauw... Ze schopt veel harder als laatst." Zei Sofie na een tijdje. "Ja he? Ook veel vaker." "Zo gek dat ik jou ook heb geschopt vroeger." Vond Sofie. Ik glimlachte. "Ik voelde jou in de laatste weken echt continu. Jij was veel drukker dan Daan. Ik lag echt nachten wakker." Sofie barstte in lachen uit. "serieus?" Lachte ze. Ik knikte. "Ja echt. Daaruit bleek dus al dat jij een fel karakter hebt. Net zoals ik." Sofie knikte en legde haar hand weer op mijn buik. "Ik vind het wel schattig hoor." Zei ze. Ik glimlachte en aaide door haar haar. "Ik was echt heel bang dat je dit niet ging meemaken. Dat je nooit meer wakker ging worden." Zei ik. Sofie keek me aan. "Het spijt me zo erg mam..." Zei ze. Ik glimlachte en gaf haar een kus op haar hoofd. "niet doen liefje." Glimlachte ik.

Our love story part 2 ;)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu