(Vanuit Daan)
Het was een week later en ik was met mijn moeder bij Sofie."mam, wat doen ze nou eigenlijk met Sofie?" Vroeg ik. Mijn moeder keek me aan. "Ze proberen alle troep van die avond uit haar bloed te halen." "Kan dat?" Ik trok een vies gezicht. Mijn moeder grinnikte. "Ja, zoals je ziet kan dat best." Ik knikte en keek naar Sofie. Haar haar leek nog roder door haar witte gezicht. Mijn moeder keek op de klok en stond op. "Ik heb een gesprek met een dokter weet je nog? Blijf jij hier?" Vroeg ze. Ik knikte. Mijn moeder gaf me een kus op mijn hoofd en liep weg. Ik vond het fijn om even alleen te zijn met Sofie. Na een paar minuten zei ik:"je moet echt wakker worden Soof... Ik mis je... En straks mis je de baby. Dat kun je ons echt niet aandoen..." Ik hoopte zo dat Sofie haar ogen open zou doen, maar er kwam, zoals verwacht, geen beweging. Ik zuchtte diep en herhaalde wat ik net gezegd had, en weer geen reactie. Ik keek naar beneden en begon te huilen.
(Vanuit Ilse)
Ik stond al een tijdje te luisteren bij de deur van de kamer van Sofie. Nu hoorde ik zacht gesnik. Ik veegde snel mijn tranen weg en deed de deur open. Daan had niks door. Ik ging naast hem zitten en trok hem naar me toe. "He schatje..." Zei ik zacht. Daan bleef snikken en ging dicht tegen me aanzitten. "He liefje... Alles komt goed. Echt waar. De dokters zijn hartstikke positief over Sofie..." Suste ik. "Echt?" Daan keek me met betraande ogen aan. Ik knikte. "Ja, echt waar." "Gelukkig." Zuchtte Daan en hij legde zijn hoofd weer op mijn schouder. "Ik ben trots op je." Zei ik. Daan glimlachte. "Echt hoor. Je bent hartstikke sterk." Glimlachte ik. Daan glimlachte en gaf me een knuffel.
COMMENTS?
TIPS?
JE LEEST
Our love story part 2 ;)
Fiksi PenggemarWat doe je als je dochter met de verkeerde mensen omgaat en niet meer naar haar moeder luistert? Ilse weet het niet meer, en het wordt alleen maar moeilijker als ze achter iets onverwachts komt...
