KARA EZEL [ TAMAMLANDI]

24- Bebek

Hayat, ince bir ipin üzerine kurulu olan saatti. İstediği zaman istediği yöne çevrilir, istediği oyun oynardı. Bazen karanlık tarafını gösterir, bazen aydınlık tarafını gösterirdi ama gene de kaderin kurduğu oyuna karşı çıkamazdı...

-----------------------------------------------------------------

Lal gözüne giren güneş ışıkları ile gözlerini araladı ve yorganı yüzüne kadar çektiği zaman gözüne çarpan yüzükleri ile gülümsedi. Gerçekten Araf ile evleneceklerdi. Yuvaları olacaktı. Belki de çocukları... Lal başını iki yana salladı ve yorganı ayağı ile yere atıp, yatakta oturur pozisyona geldi. Kolların açtı ve gerilip ayağa kalktı. Paytak adımlar ile banyoya gitti ve elini yüzünü yıkayıp, üzerindeki kıyafetleri çıkartı ve duşa kabine girdi. Suyu ayarlaması üzerine ellerini duvara dayadı ve gülümsedi. Bir gün sonra hayatı tamamen değişecekti. Yeni bir sayfa açarak, Yepyeni bir hayata başlayacaktı. Sadece Araf'ın ve onun olduğu bir hayata...

Kenarı da duran şampuanı eline aldı ve avucuna belli bir miktar sıktı. Ve saçlarını şampuanladı. Duşa kabinin kapsını açtı ve kabinden çıkıp ayakları soğuk beton ile birleştiği zaman ürperdiğini hissediyordu. Banyo dolabının yanına gitti ve içinden aldığı havluyu bedenine sardı, baş havlusunu da saçına sarması banyodan çıktı. Birkaç dakika odanın içinde öylece dikildi ve bir anda aynanın karşısına geçti. Dikkat ile kendisini süzdü beyaz havlu kalçasını kapatacak kadar uzunluktaydı. Sağ eli yavaşça dudağına gitti ve okşadı. Araf'ın dudakları değdi buraya diye düşünmeden edemedi. Hafifçe tebessüm etti ve dolabın yanına gitti. Siyah tişörtü ve buz mavisi pantolonu yatağın üzerine koydu ve çekmecesinden çıkarttığı kırmızı iç çamaşırlarını giymeye başladığı zaman aklına gelen Ezra ile elinde ki sutyen ile durakladı. Onu en kısa sürede yanlarına almaları gerekiyordu ilk önce de evlenmeleri ama Araf babası olduğuna göre onu nüfusuna alabilirdi değil mi?

Lal hızla sutyenini giydi ve kopçasını takı, yağın üzerinde ki tişörtü üzerine geçirdi. Arından da pantolonu çoraplarını giymesi üzerine, ayakkabılarını ayağına geçirdi ve masanın yanına gidip telefonunu eline aldı ve kulağına götürdü. Araf'ın telefonunu açmasını bekliyordu ama açmıyordu endişe ile işaret parmağını ısırdı. Ceketini üzerine geçirip odadan çıktığı zaman sehpanın üzerinde ki anahtarını eline aldı. Bu gün ağabeylerinin olmaması büyük bir şanstı onun için. Küçük holden geçti ve demir kapıyı açtı ve çıkıp kapattı. Koşarak merdivenlerden inmeye başladı. Bundan zevk alıyordu Lal. Yıllar önce içine hapsetmiş olduğu çocuk ortaya çıkıyordu.

Lal büyük demir kapıyı açıp dışarı çıktığı zaman kapının önüne park edilmiş arabanın kapılarını açtı ve şoför koltuğuna binip, anahtarı kontağa taktı. Arabanın camını indirdi. "Gelmiyorsunuz! Gelirseniz hesap vereceğiniz kişi Araf Esirizâde olur!"

Diye bağırması üzerine gazı kökledi. Araf'ın evine son hızla giderken acık camlardan yüzüne vuran hava ile yeniden doğduğunu hissediyordu. Yaklaşık yarım saat sonra korunaklı kalenin önüne gelmişti bile. Önüne çıkan birkaç tane koruma ile arabadan indiği zaman adam başını eğdi. "Lal Hanım, devam edin. Lütfen."

Demesi üzerine Lal arabasına bindi ve sürmeye başladığı zaman etrafı inceliyordu buraya gelmeyeli uzun zaman olmuştu onun için... Büyük bahçeye girdiği zaman gördüğü güvenlik önlemi kaşını kaldırmasına sebep oldu aslında şuan malikânenin bahçesine girmemişlerdi. İki metre duvarın önüne dizilmiş onlarca korumayı adamdan sarmıyordu şimdi tekrar yaklaşık dört-beş metre olan bir duvar orada onlarca korumalar ile korunuyordu. Lal tek kaşını havaya kaldırdı. Güvenlik sistemi değişmişti. Daha... Tehlikeli görünüyordu ama güvenli görünüyordu Esiri zâdetoprakları... Doğrusu eski hali de oldukça güvenliydi. Duvarı aşmaları üzerine meşhur Esirizâde malikânesine vardığı zaman arabayı kenarı park etti ve kapıyı açan korumanın yardımı ile indi. Adamların Lal'ı görmesi ile tuhaf tepkiler vermeleri bir oluyordu. Lal Rosa Moretti eve dönmüştü! Onlar için büyük bir şeydi. Çünkü: Lal'ın, Araf'ı affedeceğini kimse düşünmüyordu.