Hakan Yükseloğlu ,
Saygın, zeki, yakışıklı ve aynı zamanda soğuk ve suratsız bir iş adamı.
Defne Sarkıt ,
Kimsesiz, neşeli, hayat dolu, güzel bir hırsız.
Samet Yükseloğlu ,
Çapkın, deli dolu, zeki ve yakışıklı bir iş adamı.
Elif Yükseloğlu ,
Dayısın...
Alış veriş merkezine geldiğimizde arabadan inmiş Elif'in elini tutmuştum Samet'i bekliyorduk arabayı park etmeye çalışıyordu. Arabayı park ettiğinde yanımıza geldi ve beraber alış veriş merkezine girdik.
''Üst katta abiye reyonları. Yukarı çıkıyoruz.''
''Tamam.''
Üst kata çıktığımızda mağazaya girerken, ilk günden beri aklımda olan ama bir türlü sormaya fırsatım olmayan soruyu Elif'e sormaya karar verdim. Yavaşça Elif'in kulağına eğildim.
''Kuzum sizin odalarınız neden içten geçişli ?.''
''Benim için. Bebekken ağladığımda bakması kolay oysun diye öyle yapılmış, ustaya bir oda öyle oysun demişler ama usta hepsini öyle yapmış.''
Kıkırdamasına bakılırsa bu olay Elif'in hoşuna gidiyordu. Sessiz sorumu dile getirdim.
''Senin hoşuna gitmiş anlaşılan bu durum.''
''Yaynış anlama Defne ama, diğer dadıları sevmedim hiç, onlaydan güzel saklanabiymemi sağlıyolaydı.''
Umarım bizde öyle olmazdık. Gerçi Elif kıskandığı için öyle yapmış bana o şekilde davranması için bir sebep yok ortada. Olamazda zaten. Sonuçta Hakan'ı sevmiyorum, Samet'ide tabi ki arkadaş olarak seviyorum. Aslında Hakan'da iyi ama tabi kide aşık değilim. Sevdiğimde söylenemez aslında.
Hemde hiç. Kim sever zaten onu suratsız herif.
''Defne. Yürümeyi düşünüyor musun ?''
Samet'in sesiyle kendime geldim. Resmen mağazanın girişinde dikilmiş içten içe kavga ediyordum. Gözlerim Elif'e kaydığında dikkatle bir yere baktığını fark ettim, onun baktığı yere baktığımda ise yedi yaşlarında bir oğlan çocuğu gördüm. Siyah pantolon, siyah tişört, siyah küçük postalları ve siyah deri ceketiyle Samet'in küçük boy günlük versiyonuydu. Sanırım ikinci bir aşk doğuyordu. Başımı Samet'e çevirdiğimde ise onunda çocuğa baktığını gördüm göz göze geldiğimizde dudaklarımızı ısırdık çünkü her an kahkaha atabilirdik. Komik bir durum değildi tabi ki ! Özellikle Elif bu haldeyken ama tatlı bir durum olduğu da su götürmezdi.
Annesi çocuğun elinden tutup ilerlettiğinde Elif, çocuk gözden kaybolana kadar bakmıştı bizde beklemiştik. Sonunda mağazaya girdiğimizde Elif elbiselerin arasında çocuğu unutmuş gibiydi. İnşallah aklına gelmezdi çünkü onu bir daha görmesi neredeyse imkansızdı. Aksi halde çocuğu arayamazdık.
__________________
Samet'in elinde üç uzun elbise, Elif'in elinde iki adet, biri siyah biri beyaz topuklu ayakkabı vardı. Ben ise kuzu gibi önde kabine yürüyordum, daha doğrusu sürünüyordum çünkü elbise denemek hele ki dar elbise gerçekten zor olacaktı. Kabinlerin önüne geldiğimizde arkamı dönüp onlara baktım, ikisi de gözlerini kısmış bana bakarken kaçış yolum yoktu. Elimde değildi, sevmiyordum kıyafet denemeyi. İki denemeden sonra bunalıyordum. Bana kalsa bir elbiseyi gözüme kestirir, denerdim sonra da alıp çıkardım. Kabine girdiğimde Samet'in elindeki kıyafetleri aldım ve askıya astım ardından üzerimi çıkarıp giyinmeye koyuldum.
İlk elbise açık turuncu dantel detaylı bir elbiseydi. Hafif balık modeldi ve gayet hoş duruyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
