40-SENİ SEVİYORUM

3.3K 104 16
                                    

''İyi geceler.''

''Defne ?'' Tam arabadan inecekken Hakan'a döndüm. ''Efendim ?''

Derin bir nefes aldı, ağzını açtı...bir şey söyleyecekti ama vazgeçip ''İyi geceler'' dedi nefesini yorgunca geri vererek. 

Başımı salladım usulca ve hala açık tuttuğum kapıdan yavaşça indim. Arabanın kapısını kapattıktan sonra iki adım geri çekildim ve gitmesini bekledim. Arabayı çalıştırdı ama hareket etmek yerine camı açtı. ''Hadi gir sen eve.''

''Tamam.''

Fazla uzatmamak adına hızlı adımlarla bahçe kapısından içeri girdim. Evin kapısına geldiğimde arkama dönüp ona baktım. Arabayı döndürmüş benim eve girmemi bekliyordu. Önüme dönüp kapıyı çaldım.

Yorulmuştum ve Hakan'la ilgili herhangi bir şeyi istemiyordum. En azından şimdilik. Kafam çok karışıktı. Yorgundum.

''Defnee ?'' Aşık'ın içeriden yükselen sesiyle kapının pervazına yaslandım.

''Benim Aşık, aç.''

Bir kaç saniye sonra kapı açıldığında Aşık'ın yüzüne baktım. O da en az benim kadar yorgundu.

''Ben Hakan'la gidersin diye düşünmüştüm, konuşmaya ihtiyacınız var gibiydi.'' Doğrulup koluna tutundum ve acınası bir şekilde kendimi üzerine resmen yıktım. ''Farkındaysan ayağımda ayakkabı bile yok, ayaklarım donmuş durumda ve bayılmamak için zor dayanıyorum. Tek istediğim şey temiz, sıcak ayaklar ve yatağım.''

''Pekala Defne Hanım, hizmetimiz sınırsızdır.'' Beni bir anda kucağına almasıyla kısık sesli bir kahkaha attım. Kapıyı ayağıyla kapatırken giden arabanın sesini duymuştum.

__________________________

''Eeee sonra ?''

''Sonrası bu işte. Tartıştık, o halde eve tek başıma gelemeyeceğimi anlayınca, Hakan'ın da zorlamasıyla arabaya bindim geldik işte.''

''Defne, seninle konuşmak için gelmiş buraya, belli ki bir şeyleri düzeltmenin peşinde. Yani bilmiyorum...daha açık olsanız birbirinize. O zaten ayağına kadar gelmiş niyeti de belli, sende bir adım atsaydın.''

''Biliyorum ama engel olamadım kendime, o an sadece onu kızdırmak istedim.''

''Konuşalım Samet'le, Hakan'ı getirir lokantaya, konuşursunuz ?''

''Olabilir.''

''Hadi uyu sen, çok yoruldun zaten. Yarın emniyete gideceğiz, dinlen.''

''Sağ ol Aşık.''

Gülümseyerek odadan çıktı. Bende yatar yatmaz gözlerim kapanmıştı zaten.

_________________________

Gelen seslere anlam veremeden açtım gözlerimi.  

''Ses yapmayın ya, Defne'cim uyuyor.''

Elif ?

''Sus bakayım... cadı seni !''

Samet ?

''Ne var ya ? İstemeden oldu bi kerem.''

''Elif, kenara çekil güzelim hadi.''

Aşık ?

''Aşık bilerek yapmadım.''

''Biliyorum fıstığım hadi git otur sen, Samet temizlesin burayı bende kahvaltı hazırlığını bitireyim Defne uyanmadan.''

Gerinerek doğruldum ve uyuşuk hareketlerle yataktan çıktım. Önce lavaboya girip işlerimi halletmem gerekiyordu. 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 13, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YALANCI DADIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin