YALANCI DADI

BİLMİYORUM

@gamos123 @nazzTR @aryaaria @yamazakiilkay @AysenurAydn7 @ysglll1 @223sena_nur 

''Defne ?''

''Defnee ?''

''Hadi uyan.''

Kulağıma gelen sesler gözlerimi açmamı söylüyordu ama buna gücüm yoktu.

''Hadi akşam olmadan bulmalıyız Samet ve Elif'i.''

İşte bu gözlerimi açmamı gerektiren şeydi. Yavaşça araladığım gözlerimden hala öğle vaktinde olduğumuzu anlamıştım. 

''Sonunda ! Zehri çıkartamadığımı düşünmeye başlamıştım.''

''Üzgünüm.''

''Neden ?''

''Rahatsız olmuş olmalısın.''

''Hayır rahatsız olmadım.''

Başımı önüme eğdim ve Hakan'ın göğsünden yavaşça doğruldum. O sırada Hakan ayağa kalkmış bana elini uzatıyordu. Çekingence elimi avucunun içine bıraktım, elimi sımsıkı tutup beni ayağa kaldırdı. Bacağımda çok hafif bir ağrı vardı. Morarıp morarmadığına bakmak için eşofmanımın paçasını yukarı çektim, sadece kızarıklık vardı. 

''Ağrın var mı ?''

''Hafif.''

''Yorulduğunda söyle.''

''Tamam.''

__________________

On beş dakikadır yürüyorduk. Artık ağrım çoğalmıştı. Biraz otursak fena olmazdı.

''Hakan.''

''Efendim ? Ağrın mı başladı ?''

''Evet, biraz.''

Kendimi birden Hakan'ın kucağında buldum. Küçük bir çığlıkla boynuna tutundum.

''Ne yapıyorsun ?''

''Ağrın var Defne. Ne yapabilirim? Hava kararmadan onları bulmak zorundayız.''

''Haklısın. Özür dilerim.''

''Sürekli özür dileme benden.''

''Tamam.'' 

____________________

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama hala yürüyorduk. 

''Biz dün bu kadar yürüdük mü ya ?''

''Bilmiyor-''

''HAKAAN. DEFNEE.''

''DAYIIIIM. DEFNEE.''

''Sende duyuyorsun değil mi ?''

''Çok şükür. Sonunda.''

Kendimi tutamadım ve bende bağırmaya başladım.

''Sameeeett.''

''Defnee.''

Sesleri artık yaklaşmaya başlamıştı derken ilerideki bir ağacın arkasında Samet'i gördüm. O da beni gördüğünde kocaman gülümsemişti. Gözlerindeki endişe giderken benim Hakan'ın kucağında olduğumu fark etti ve o endişe iki katıyla geri döndü. 

''Ne oldu ?'' diye bağırarak hızla bize doğru adımlamaya başladı. Arkasından da Elif geliyordu. Benim cevap vermemi beklemeden Hakan konuştu. 

''Yılan soktu. Çıkardım zehri ama ağrısı var.''

Samet, Hakan'ın yorulduğunu anlamış olacak ki beni hemen kendi kucağına aldı. Hakan da büyük bir özlemle Elif'e sarılmıştı. Elimde olmadan gözlerim doldu.