Leerling van De Dood [OUD]

9. Vechten op de dansvloer

'Ja, dus houd je stinkende kop maar gewoon.' Killian haalde de trekker over en een gouden kogel schoot door het lijf van het monster heen. Het feest was begonnen...

Met een beweging haalde ik mijn zwaarden van mijn rug en trok mijn capuchon over mijn hoofd heen. Meer mensen begonnen te gillen en ik hoorde Yee naast me als een kat blazen.

'Nickolas, Rea, doen jullie de andere? Ik reken wel af met dit shithoofd!' riep Killian over de schreeuwende mensen heen en schoot nog een kogel het monster in. 'Stuur die mensen weg!' Rea en ik maakte ons meteen uit de voeten.

Veel mensen hadden zich al verplaatst naar de uiteindes van de zaal en probeerde de deuren open te krijgen, drie keer raden, ja ze zaten op slot, zucht.

'Blijf uit de buurt van de monsters,' schreeuwde ik tegen iedereen die ik tegen kwam. 'Wij regelen dit wel.' Ik versterkte mijn grip op mijn zwaarden en kwam recht tegenover het moddermonster te staan. Ik rilde ongemakkelijk toen het beest me met zijn lege ogen doordringend aanstaarde, wat een creep. Ik keek opzij, Yee's ogen waren verticaal gescheurd en de duisternis van zijn thuiswereld was te zien. Zijn neus spleet doormidden en zijn mond scheurde ook verticaal. Duizenden rijen extra tanden begonnen zich in zijn mond te vormen die nu uit vier flappen bestond. Wetend dat dit de echte vorm van Yee is maakt me altijd een beetje bang en help me eraan herinneren dat ik hem nooit boos moet maken. Yee begon weer te blazen en zijn haar zweefde om zijn hoofd alsof hij bezeten was, wat hij in theorie ook was.

'Vleeeees!' schreeuwde het monster alsof hij aan het kosten was.

'Dacht het niet!' riep ik terug en draaide een van mijn zwaarden behendig met mijn hand. Yee blies als instemming mee en zijn zwarte magie begon zich als flarden op zijn rug te bewegen. Zo meteen zou hij helemaal in demonenvorm zijn. Hobbelend kwam het beest naar mij toe geglibberd, zijn babyhandjes werden nu ook vergezeld door babyvoetjes die spastisch heen en weer bewogen. Lift Me Up kwam in mijn hoofd en ik begon lachend naar het monster toe te rennen. Verward door mijn plotselinge beweging hobbelde het beest onhandig heen en weer op de dansvloer. Met mijn linker zwaard hakte ik een rij babyhandjes en voetjes door en bracht zo het monster uit evenwicht. Met een dreun kwam het op de grond en ik zorgde dat niemand meer in het bereik van het monster was.

Denk je dat je het stinkende ding voor je buiten gevecht hebt gehaald, blijkt het dat het beest gewoon weer zijn handen en voeten terug kan laten groeien. En natuurlijk moet op dat moment een ander poepmonster beslissen om mij ook aan te vallen. 'Better back the fuck up. Better shut the fuck up!' zong ik onder mijn adem. 'I'll do what I want. And I'll never give up.' Mijn lach kwam weer terug op mijn gezicht en ik sprong omhoog, Yee in mijn kielzog. Yee gaf mijn voeten een extra duw waardoor ik boven de monsters kwam te vliegen. Ik sprong op het monster dat ik eerst van zijn poten had ontdaan en stak beide zwaarden in twee van zijn ogen. Waarom had dat beest er opeens vijf? Nu moest ik ook nog die andere twee eruit zien te prikken.

'Nick!' hoorde ik Rea opeens roepen.

'Wat?' schreeuwde ik terug terwijl ik mijn zwaarden uit het monster rukte dat nu begon te schreeuwen.

'Steek ze in het hart!' antwoordde ze.

'Waar zit dat?' vroeg ik en haalde uit naar de andere drie ogen van het beest. Kennelijk had Yee mijn rug niet en werd verrast door het tweede poepmonster achter me. Gelukkig zijn mijn reflexen door de jaren heen alleen maar verbeterd waardoor ik met mijn rechter zwaard het beest ook in de ogen sloeg.

'Ergens onder het hoofd!'

'Waar zit dat?'

'Vraag je demoon het, hij kan het vast vinden!' Ik zuchtte, oké, maar waar was Yee? Ik lette weer niet op en het beest waar ik op stond begon agressief met zijn hoofd te schudden en ik, ja, ik viel eraf. Als laatste redding hakte ik een van mijn zwaarden in de huid van het monster, al kan je het niet echt huid noemen though. Zonder erge schade op te lopen kwam ik op de grond terecht, maar raakte wel uit balans. De beesten waren sneller en slimmer dan ik in eerste instantie dacht en werd door een babyhand aan de kant geslagen. Ik kwam in een mensenmassa terecht waar iedereen heel hard ging gillen.

'I won't be broken,' zei ik terwijl ik overeind krabbelde. 'I won't be tortured.' In mijn ooghoeken zag ik Rea een monster samen met Dea opensplijten. Het blubberbeest waar ik mee vocht kwam dichterbij. 'I won't be beaten down.' En het moment dat ik dat zei kwam Yee als een reddende engel, meer demoon, mij te hulp.

'Waar de fuck was jij?' beet ik hem toe.

'Bedolven onder slijm...' zei Yee met een stem drie keer lager dan zijn normale stem.

'Je had Rea gehoord?' Yee knikte, het is maar wat je knikken noemt. 'Dus dat moeten wij ook kunnen, we zitten namelijk wel al een jaar langer dan zij in deze business.'

'Honderd jaar Ni,' zei Yee droog en viel het monster voor ons aan.

------------------------------------------------
Eyyo,
Dit was ik vergeten te zeggen vorige keer...
Want ja, het poepmonster heb ik gebaseerd op een monster uit een boek: John dies at the end.
Ik lees het nu voor engels en het is hilarisch XD
Dus als je dat boek hebt gelezen,
ja het monster is op het monster met de pruik gebaseerd,
maar heeft geen pruik en ook geen schorpioenenstaart ;P en kan praten.

Adios ma amigos (goed gespaanst of niet echt?)

P.s. Liedje is: Lift Me Up ~ Five Finger Death Punch

Dat je dat ff weet :)