Leerling van De Dood [OUD]

15. Dat tweede document...

'En, Nick?' vroeg Killian mij. 'Nog dat tweede document met de rode stempel gevonden?'

'Nee, ik dacht dat jij het voor mij zou zoeken,' antwoordde ik zuchtend.

'Waarom zou ik? Ik ben je slaaf niet.'

'Dat is nou jammer, ik dacht van wel.'

'Jij bent eerder mijn slaaf.'

'Jongens,' zei Rea en slaakte een zucht.

'Hey,' zei Killian met plezier in zijn stem. 'Je bent er toch bij gekomen.'

'Killian,' zei ik. 'Je weet dat ze je niet kan zien knipogen.'

'Wie zeg dat ik knipoog?' zei hij terug, maar zijn stem verraadde dat hij loog en ik lachte. Sukkel, dacht ik.

'Maar, Nick, een document met een rode stempel?' vroeg Rea aan haar stem was te horen dat ze Killian het liefst wilde neersteken.

'Ja.'

'Ja?'

'Er moet er kennelijk nog een zijn.'

'Dus?'

'Dus wat?'

'Hij heeft het gewoon opgefokt en moet het nu zien te fiksen,' mengde Killian zich erin. 'Alleen moet hij eerst weten waar het is.'

'Aha... maar wat was het eerste document dan?'

'Een probleem met een hond die te veel had gezien,' antwoordde ik.

'Oké, en het tweede?' Ik keek Killians kant op, maar eindigde met kijken naar de muur. Erg scherp was ik niet de laatste tijd.

'Killian?' vroeg ik daarom.

'Hoe moet ik dat nou weer weten? Jij hebt die missie niet goed uitgevoerd.'

'Ja, maar jij vertelde me dat er een document met een rode stempel was.' We zuchtten allebei. 'Ik ga eronderuit,' zei ik en zette de douche uit. 'Ik ga zo wel opzoek naar dat document.'

'Oké,' zeiden Rea en Killian droog. Ik pakte mijn handdoek en wreef hem door mijn haar. De handdoek bond ik daarna om mijn middel en ik liep de gang op, naar mijn kamer toe. Uit mijn klerenkast pakte ik een stel kleren, jogging broek, shirt en trok ze aan. Wel eerst mijn ondergoed natuurlijk. Het moment dat ik mijn hoofd door het hoofdgat van mijn shirt stopte, realiseerde ik me dat ik mijn armband in de douche was vergeten, shit. Een ding wat ik niet tegen Yee zou zeggen, want hij zou waarschijnlijk mijn hoofd van mijn romp trekken en hem daarna er verkeerdom weer op stoppen. Wat dan ook typisch zou zijn voor Yee was dat hij me dan een paar dagen zo rond zou laten lopen en als ik er aan gewend zou zijn, zou hij mijn hoofd weer omdraaien. Maak kennis met zijn manier van werken, zelfs ik ben niet zo gruwelijk! Ik denk dat dat het verschil is tussen mens en demoon. Al kan ik mezelf niet echt mens noemen, zeker door de contracten en mijn tijd van leven die daardoor helemaal is uitgerekt. Maar oké, terug naar de badkamer.

'Aah!' Ik botste tegen iemand op en die slaakte een gil.

'Wut?' vroeg ik vaag en keek naar beneden. Rea stond vlak voor mij met een knalrode kop en een handdoek strak om haar heen geslagen. Ik moet toegeven, ik keek niet heel ver naar beneden, Rea is maar vijf centimeter kleiner dan ik ben. Plus ik was niet echt in de pervy stemming. Killian in tegenstelling wel, maar gelukkig stond die nog onder de douche.

'Waar kom jij nou weer vandaan?!' vroeg ze duidelijk ongemakkelijk en haar gezicht werd met de seconde roder.

'Je lijkt echt een tomaat,' zei ik emotieloos en daardoor werd ze nog roder. Hmm, niet de goede aanpak dus...