Η Ζωή Μου Το Παιχνίδι Του

Η συμφωνία

Μου ήρθε να αρχίσω να γελάω. Βασικά όχι απλά να γελάω.. να λιώσω. Μα καλά είναι σοβαρός; Ρητορική ερώτηση ήταν αυτή.. Φυσικά και δεν είναι σοβαρός. Μαλάκας είναι.. Με φιλάει μπροστά σε όλους γνωστούς και άγνωστους και περιμένει να μην αντιδράσω καθόλου; Ελπίζω μόνο να μην μας είδε ο Λουκάς γιατί μετά απλά δεν θα ζήσει για να δει το φως της επόμενης μέρας.

Η: «Μα καλά είσαι μαλάκας αγοράκι μου γλυκό; Τί παίζει με την πάρτη σου;!» τον ρώτησα. Τα νεύρα μου αυτή τη στιγμή είναι.. απίστευτα.

Αρ: «Σιγά μωρέ.. δεν σου ζήτησα και κάτι το τρομερό. Ούτως ή άλλως αποκλείεται να αρνηθείς. Καταβάθος με λατρεύεις.» μου είπε με ένα σέξι χαμόγελο. Δηλαδή θα 'ταν σέξι και ωραίο και θα μου άρεσε αλλά αυτή τη στιγμή ειλικρινά μου 'ρθε να πιάσω το κεφάλι του και να αρχίσω να το κοπανάω στον τοίχο.

Και σε αυτήν την έντονη στιγμή να το πω; Ναι.. έντονη θα το πω γιατί οποιαδήποτε άλλη περιγραφή θα θεωρούταν ακατάλληλη, είπε να μιλήσει η Μαρία.

Μ: «Πάντως αν δεν θέλει αυτή μπορώ πολύ εύκολα να πάρω εγώ το μέρος της..» είπε στέλνοντας ένα ερωτικό -απ' ότι κατάλαβα- βλέμμα στον Άρη.

Πραγματικά όσο και να μην τη χωνεύω πρέπει κάποια στιγμή να καθίσω και να της εξηγήσω ότι το ύφος που παίρνει όταν πάει να φλερτάρει κάποιον είναι τουλάχιστον αποτυχημένο. Εντάξει δεν λέω έχει φάση να τη βλέπω να κάνει λες και της έχει μπει κάτι στο μάτι και δεν μπορεί να δει καλά αλλά μετά από κάποια στιγμή καταντάει γελοίο.

Η: «Μαρία.. θες για μία φορά στη ζωή σου να το βουλώσεις και να ασχοληθείς με κάτι που πραγματικά σε αφορά;» ρώτησα χωρίς να περιμένω απάντηση. Αλλά όχι.. Να μην το αφήσει έτσι η ντίβα από κει έπρεπε να απαντήσει.. μη χάσει!

Μ: «Ξέρεις Ηλέκτρα.. δεν περιστρέφεται όλος ο κόσμος γύρω από 'σένα. Στον Άρη μιλούσα!» μου είπε ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής της.

Η: «Ωραία.. μπράβο σου, δεν με νοιάζει απλά ξεκόλλα λίγο και φύγε για να μιλήσουμε εδώ σαν άνθρωποι. Τράβα να την πέσεις σε κανέναν κακόμοιρο που έχει να δει γυναίκα στο κρεβάτι του κανα χρόνο μπας και καταφέρεις και εσύ να νιώσεις ποθητή από κάποιον. Γιατί αυτή τη στιγμή, πίστεψέ με, τα μόνα αισθήματα που επικρατούν εδώ πέρα είναι η αντιπάθεια και η αδιαφορία.» της είπα και στράφηκα προς τον Άρη ο οποίος με κοιτούσε σοβαρός αλλά τα μάτια του γελούσαν. Αυτή γύρισε και έφυγε χωρίς να πει δεύτερη κουβέντα.