Η Ζωή Μου Το Παιχνίδι Του

Και η νύχτα μόλις ξεκίνησε

Και ναι.. άλλη μία άβολη σκηνή ξεκινάει. Με τον Άρη να μην λέει να ξεκολλήσει από πάνω μου και τον Λουκά.. Λοιπόν ο Λουκάς απλά είχε αρχίσει έναν βαρετό μονόλογο περί ποιους πρέπει να εμπιστεύομαι και ποιους όχι. Πού συγνώμη κιόλας αλλά αυτόν πρέπει να το εμπιστεύομαι και τον Άρη όχι; Πού το βρήκε αυτό γραμμένο;

Λ: «..Πόσες φορές πρέπει να σου εξηγήσει κάποιος δηλαδή ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι όποιον βρεθεί μπροστά σου; Πόσο αφελής μπορεί να είσαι; Πάντα τα ίδια.. πάντα μπλέκεις με τους λάθους τύπους και μετά όταν σου ραγίζουν την καρδιά πας και κλαίγεσαι στην αδερφή μου.. Να ξέρεις ότι η κατάληξη του ότι έχετε θα είναι ακριβώς η ίδια με ότι είχε συμβεί με τον Στέλιο.. Θα σε απατήσει με το πρώτο πουτανάκι που θα βρεθεί μπροστά του..» έλεγε και έλεγε και δεν έβαζε τελεία. Πρόβλημά του. Θα του τη βάλω εγώ. Αν δεν έχει μάθει να κλείνει το στόμα του θα το μάθει τώρα. Ένιωθα τον Άρη από δίπλα μου να τσιτώνει με αυτά που άκουγε και απ'ότι κατάλαβα ήθελε να επέμβει αλλά τον πρόλαβα.

Η: «Λουκάκο δεν το βουλώνεις και συ γιατί πραγματικά με έχεις φτάσει στο αμήν. Με λες αφελή και ευκολόπιστη; Δηλαδή τι ακριβώς προτείνεις; Να καλογερέψω; Να μην ξανακάνω ποτέ ξανά σχέση με το φόβο ότι θα πληγωθώ; Λοιπόν σου έχω νέα. Οι άνθρωποι επιλέγουν να είναι με κάποιον επειδή τους αρέσει και τον αγαπάνε. Και αν το αγαπώ σου ακούγεται πολύ βαρύ πες τον γουστάρουν. Δεν πάνε με βάση ποιος είναι πιο πιθανό να τους είναι πιστός. Ξέρεις μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας. Κανένας δεν γεννήθηκε τέλειος. Και τι θα γίνει αν με πληγώσει ο Άρης; Ο πρώτος θα είναι ή ο τελευταίος;» του είπα. Τώρα που άρχισα δεν παίζει να κάνω πίσω.

Λ: «Ναι όμως...» άρχισε να λέει αλλά τον έκοψα.

Η: «Δεν υπάρχει όμως. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις; Μου χτυπάς αυτό που είχε γίνει με τον Στέλιο αλλά στην πραγματικότητα και εσύ δεν μπορείς να πεις ότι είσαι και τελείως άγιος. Ναι ο Στέλιος με απάτησε. Ναι με πλήγωσε. Ναι έκλαψα και χτυπιόμουν καιρό για την πάρτη του. Τον χώρισα όμως. Και ξέρεις και κάτι άλλο; Τον συγχώρησα. Και ξέρεις γιατί; Μπορείς να φανταστείς;» τον ρώτησα περιμένοντας απάντηση.

Λ: «Γιατί προφανώς και είσαι ηλίθια.» μου απάντησε κοιτώντας με υποτιμητικά. Ο Άρης πήγε να του ορμήξει άλλα τον κράτησα.

Η: «Βλέπεις.. σκεφτόμουν καιρό για ποιο πούστη λόγο πήγε και πήδηξε μία άκυρη. Πάντα κατέληγα σε ένα συμπέρασμα. Ότι δεν ήμουν αρκετά καλή να κρατήσω έναν γκόμενο. Στο τέλος όμως συνειδητοποίησα ότι απλά αυτός ήταν τόσο ρηχός και ανίκανος που ενώ ήταν σε σχέση δεν μπορούσε να κρατήσει το φερμουάρ του κλειστό. Και τον λυπήθηκα. Γιατί πέταξε μία κοπέλα που τον λάτρευε για μία παρόρμηση της στιγμής. Και έτσι και τον συγχώρεσα. Για να προχωρήσω παρακάτω. Αν με ρωτούσες τώρα αν θα τον ξαναέπαιρνα πίσω η απάντηση είναι όχι. Το ίδιο λάθος δεν το κάνουμε δύο φορές. Και τώρα με συγχωρείς αλλά.. θέλω να πάω να περάσω τη ώρα μου με ποικίλους τρόπους με τον άντρα που βρίσκεται δίπλα μου. Τράβα και εσύ να βρεις καμία να πηδήξεις μπας και σου φύγουν τα πολλά νευράκια» του είπα και έπιασα τον Άρη από το χέρι συνεχίζοντας την πορεία μου προς τον πάγκο με τα ποτά.