Η Ζωή Μου Το Παιχνίδι Του

Είμαι ερωτευμένος

Το τηλέφωνό μου χτυπούσε σαν διάολος. Εεμ βέβαια μην κάνει το λάθος άνθρωπος να κοιμηθεί αμέσως να τον θυμηθούνε όλοι. Από συγγενείς και φίλους μέχρι και άγνωστους. Τι ζήτησα η χριστιανή; Όλο το απόγευμα έχω πλαντάξει στο κλάμα για τον Γιώργο, τον Στέλιο, τον Άρη και γενικά έκλαιγα λες και είχε ξεκληριστεί όλο μου το σόι και είχα μείνει μόνη στον κόσμο. Και πάνω που με παίρνει ο ύπνος τσούπ να με ξυπνήσουν. Αλλά μετά άμα το πιάσω και το πετάξω απ΄ το μπαλκόνι θα πούνε ¨Ααα αυτή είναι υστερική, υπερβολική, έχει περίοδο κλπ...¨

Η: «Παρακαλώ!» είπα σηκώνοντας το ρημαδιασμένο μετά από ένα λεπτό ψαξίματος και αφού ανακάλυψα ότι γνωρίζω όλους τους Αγίους.

Αρ: «Μμμ ορεξάτη σε ακούω... μ'αρέσει» άκουσα τη φωνή του Αρούλη από την άλλη άκρη της γραμμής.

Η: «Ελπίζω ο λόγος που πήρες να τον βρω αρκετά ικανοποιητικό γιατί αλλιώς θα σε βρω και αφού σε τεμαχίσω θα διασκορπίσω τα κομμάτια σου σε όλο το λεκανοπέδιο» του απάντησα.

Αρ: «Μμμ και άγρια. Έχω ανάψει άπειρα αυτή τη στιγμή» μου απάντησε με μία εμφανή αστάθεια στη φωνή του και γελάκια. Τι στο καλο;!

Η: «Άρη έχεις δει μήπως τι ώρα είναι; Αν όχι άσε με να σε διαφωτίσω εγώ... Είναι 4!» του είπα αφού κοίταξα το ρολόι.

Αρ: «Τέσσερις πήγε μου είπαν πάλι φύγει, φύγε από το μαγαζίι!» άρχισε το τραγούδι και εδώ που τα λέμε ευτυχώς δεν είχε και τόσο χάλια φωνή.

Η: «Άρη έχεις πιεί;» τον ρώτησα χασκογελώντας. Εχθές ντίρλα εγώ σήμερα αυτός. Ωραία θα περάσουμε...

Αρ: «Ήπια..και είπα να στα πω δεν πάει παρακάτω, σε ποιον να στηριχτώ;» συνέχισε το τραγούδι.

Η: «Άρη πές μου λίγο που είσαι...» του είπα μαλακά. Εεε τι αυτός με φρόντισε εγώ να μην το κάνω;

Αρ: «Άνοιξε την πόρτα σου και θα δεις ένα θαύμα...» μου είπε ενώ ένας νέος γύρος γέλιων ξεκίνησε. Έκανα ακριβώς ότι μου είπε και σε λιγότερο από ένα λεπτό βρισκόμουν στο κατώφλι της πόρτας και αντίκριζα έναν ημίγυμνο Άρη να γελάει μόνος του. Τώρα όταν είπε θαύμα υποθέτω εννοούσε τον εαυτό του έτσι;!

Αρ: «Οοπ Ηλέκτρα και εσύ εδώ;» με ρώτησε και παραπατώντας με έφτασε και με πήρε αγκαλιά. Από αυτές που σε κάνουν να νιώσεις ότι κόβεται η αναπνοή σου. Δεν είναι τόσο ρομαντικό όσο ακούγεται. Ειδικά όταν σε αυτές τις αγκαλιές νιώθεις να συνθλίβονται το πλευρά σου και να παίρνουν το σχήμα του ακορντεόν.