Η Ζωή Μου Το Παιχνίδι Του

Εμπιστοσύνη

Ο έρωτας της ζωής μου βλέπω πάντως νωρίς το θυμήθηκε να έρθει. Λογικά θα ήταν απασχολημένος με το να μαζεύει τη γκόμενά του από τις τουαλέτες. Αλλά φυσικά... δεν του άρεσε που με είχε και δεν έκανα να κοιτάξω άλλον άνθρωπο. Τι να κάνουμε;! Έχει ο τροχός γυρίσματα δυο όψεις έχουν όλα τα νομισματά... εδώ ο κόσμος καίγεται και εγώ τραγουδάω ένας θεός ξέρει τί. Και να λεγα ότι είχα πιει...

Φ: «Κοίτα γλυκιά μου... άμα θέλεις μπορείς να με βοηθήσεις λίγο και να ου πεις τι θέλεις να κάνω γιατί αυτός εδώ θα με σκοτώσει... ήδη έχει σπρώξει 3 άτομα και πάει για το 4ο» μου είπε και αρχίσαμε να γελάμε. Βασικά εγώ άρχισα για εκείνον δεν είμαι ιδιαίτερα σίγουρη...

Η: «Λοιπόν άρχισε με τον σταυρό σου και μετά βλέπουμε τι θα κάνεις... αα από αυτοάμυνα πώς τα πάς; Αν όχι αυτοάμυνα από στίβο; Ξέρεις τρέξιμο και έτσι; Γουστάρεις;» τον ρώτησα και αυτός με αγριοκοίταξε. Δε φταίω εγώ απλά μου θυμίζει ελάφι που... βασικά όχι δεν μου θυμίζει ελάφι. Θα ήταν άδικο να τον κατατάξω σε αυτήν την κατηγορία. Είναι πολύ ωραίος για κάτι τέτοιο.

Φ: «Ηλέκτρα ερώτηση κρίσεως... ποιος είναι αυτός μαζί με τον ψυχάκια; Πες μου ότι είναι καλός άνθρωπος. Και ότι δεν θέλει να με σκοτ-» την πρότασή του την έκοψε ένα δυνατό τράβηγμα από πίσω μου. Και ποιος να ήταν άραγε... Ο Άρης με τον Αχιλλέα. Πρωτότυπο.

Ο Αρούλης λοιπόν το βρήκε πολύ έξυπνο να με βουτήξει από το χέρι και να με κρατήσει σφιχτά. Υπερβολικά σφιχτά όμως. Σε φάση μου το σπάει δεν μου το σπάει... Αυτό όμως που μου τράβηξε την προσοχή ήταν τα χείλη του. Και όχι με τον ρομαντικό και γλυκούλη τρόπο. Με τον τρόπο το ότι ήταν σκισμένα. Σαν να είχε φάει μπουνιά.

Αρ: «Δεν νομίζεις πως σε άφησα πολύ να κάνεις τα δικά σου ρε μωρό μου;» με ρώτησε και με τράβηξε κοντά του.

Φ: «Την πονάς άφησέ την τώρα!» του είπε επιτακτικά ο Φοίβος. Ο Άρης τον αγριοκοίταξε και χαλάρωσε λίγο τη λαβή του. Αλλά ο κακόμοιρος μπάρμαν αποφάσισε να με τραβήξει προς το μέρος του. Μέγα λάθος.

Και τότε ήταν που μπήκε στο προσκήνιο και ο Αχιλλέας ο οποίος του έκοψε τη φόρα με μία αποτελεσματική σφαλιάρα και ένα ¨βούλωσε το γιατί θα τα πληρώσεις εσύ τα σπασμένα¨. Μα τι brutal απορώ πως η Άφρο τον κάνει καλά. Βασικά όχι όλοι ξέρουμε πώς μπροστά της είναι κάτι χειρότερο από αρνί. Ή πρόβατο. Ή κουνελάκι.

Η: «Δεν νομίζεις και εσύ πως πολύ ασχολήθηκα μαζί σου; Έχω αλλάξει σελίδα... και βιβλίο μην σου πω» είπα στον Άρη και γύρισα το κεφάλι από την άλλη. Φοβόμουν πως αν τον κοιτούσα στα μάτια μετά θα έσπαγα και θα έβαζα τα κλάματα. Για πολλοστή φορά αυτή τη βδομάδα.