Η Ζωή Μου Το Παιχνίδι Του

Μωρό μου ξύπνα

Τα χείλη της δεν έλεγαν να φύγουν από τα δικά μου και ένιωθα ότι αν συνέχιζε έτσι θα έχανα τελείως τον έλεγχο. Προσπάθησα να ξανατραβηχτώ και αυτή τη φορά με άφησε.

Αρ: «Να ξέρεις μωρό μου ότι θα με ευχαριστείς αύριο» της είπα ενώ απομακρυνόμουν από κοντά της.

Η: «Γιατί τόσο χάλια σεξ κάνεις;!» με ρώτησε ενώ έσκασε στα γέλια. Τώρα φταίω εγώ να την πιάσω και να της δείξω αν κάνω καλό σεξ ή όχι;

Αρ: «Λοιπόν θέλεις να βάλουμε ένα στοίχημα;» τη ρώτησα. Εε τι;! Να μην κερδίσω τίποτα και εγώ;

Η: «Τί στοίχημα;» ρώτησε καχύποπτα. Την πλησίασα πάλι και έσκυψα για να είμαστε στο ίδιο ύψος και να την κοιτάω μέσα στα μάτια.

Αρ: «Όταν το κάνουμε... όποτε θελήσεις και δεν θα είσαι τύφλα όμως, θα φωνάζεις το όνομά μου τόσο πολύ που θα με μάθει όλη η γειτονιά» της είπα δίνοντάς της ένα απαλό φιλί στην γωνία του στόματός της και αμέσως μετά ίσιωσα και απομακρύνθηκα.

Η: «Ωραία... σύμφωνοι» μου απάντησε χαζογελώντας.

Αρ: «Πάμε τώρα να περπατήσουμε;» τη ρώτησα ενώ ταυτόχρονα την άρπαξα από το χέρι χωρίς να περιμένω απάντηση.

Η: «Ουυυ άγριος μ' αρέσει...» μου είπε παραπατώντας.

Αρ: «Ηλέκτρα πραγματικά με φέρνεις στα όρια μου... Και αυτή είναι δικιά μου ατάκα» της είπα και συνεχίσαμε το περπάτημα.

Η: «Ωωω μην κάνεις σαν μωρό... και για να ξέρεις με έχεις πληγώσει πολύ!» μου είπε με έναν παραιτημένο τόνο. Τώρα το πώς άλλαξε η διάθεσή της τόσο γρήγορα μόνο το ότι έχει πιεί όλη την κάβα μπορεί να μου δώσει μία λογική απάντηση.

Αρ: «Το ξέρω μωρό μου... και θα το διορθώσω. Ελπίζω» της απάντησα αν και δεν φάνηκε να μου δίνει ιδιαίτερη σημασία μιας και εκείνη τη στιγμή είχε επικεντρώσει την προσοχή της σε ένα σκυλάκι.

Η: «Σου είπα ότι μου αρέσουν πολύ τα σκυλάκια;» με ρώτησε και με έκανε να γελάσω.

Αρ: «Κάτι ανέφερες... είχες ποτέ κανένα;» τη ρώτησα για να συνεχίσουμε την κουβέντα. Ή ότι μπορεί να κάνει από κουβέντα αυτή τη στιγμή.

Η: «Ναι είχα ένα πολύ όμορφο σκυλάκι κοριτσάκι. Την είχα ονομάσει Ρούμπι γιατί... δεν ξέρω γιατί βασικά. Τη λάτρευα ήταν πολύ όμορφη ξέρεις. Αλλά η Άννα τη θυμάσαι έτσι δεν είναι; Αυτή τη σκρόφα με την ολόιδια κόρη της; Μία χαζή;» μου είπε. Για το σκυλάκι της μιλούσαμε στην Άννα και τη Μαρία καταλήξαμε. Λογική Ηλέκτρας.