Η Ζωή Μου Το Παιχνίδι Του

Επίλογος

8μήνες Αργότερα

Άρης POV

Την κοιτούσα να κοιμάται και δεν μπορούσα να ξεκολλήσω το βλέμμα μου από πάνω της. Έχει απλωθεί στα ¾ του κρεβατιού και το ένα της χέρι βρίσκεται αγκαλιά με το μαξιλάρι μου και γενικά κοντεύει να με πετάξει από κάτω. Αλλά χαλάλι της. Έχε χάρη που είναι αυτή.

Αρ: «Μικρή δεν ξυπνάς σιγά σιγά;» την ρώτησα φιλώντας της στο κούτελο. Η απάντηση της ήταν... αναπάντεχη η αλήθεια είναι. Και κάπως περίεργη.

Η: «Άσε με ρε μπαμπά» μου είπε σπρώχνοντάς με μακριά της. Τώρα να ανησυχήσω που με βλέπει σαν το μπαμπά της;!

Αρ: «Μωρό μου νομίζω πως πρώτον με τον μπαμπά σου δεν θα κάνατε ποτέ ότι έκανες χθες το βράδυ μαζί μου και δεύτερον δεν νομίζω να σου έχω πει ότι την βρίσκω με daddy kink οπότε...» της απάντησα και ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα την έκφραση τρόμου που πέρασε στιγμιαία από τα πλέον ανοιχτά ματάκια της. Πόσο θα θελα να την πάρω ξανά και ξανά πάνω σε αυτό το κρεβάτι τώρα.

Η: «Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί είμαι ακόμα μαζί σου;!» με ρώτησε και σπρώχνοντάς με ελαφρά γύρισε την πλάτη της σε 'μενα. Όταν της έλεγα ότι με ανάβει όταν είναι απότομη δεν ήταν ψέμα. Και φυσικά έπρεπε ο Άρης jr να χαρεί.

Αρ: «Γιατί είμαι υπερβολικά τέλειος για να με αφήσεις» της απάντησα και άρχισα να της αφήνω φιλιά στην πλάτη της.

Η: «Πόσο πιο ψωνάρα Χριστέ μου;!» απάντησε και γύρισε για να με κοιτάξει.

Αρ: «Με λατρεύεις και έτσι... σήκω όμως γιατί να σου θυμίσω πως έχουμε να πάμε και σε ένα γάμο» της απάντησα με ένα σκαστό φιλί. Πάω να πάρω κανένα κρύο ντουζάκι μπας και καλμάρω γιατί δεν θα πάμε ποτέ στο γάμο. Όχι ότι θα με χάλαγε.

Η: «Αν μου έλεγε κανείς πριν από ένα χρόνο πως θα ζούσα τη μέρα που η γονείς μου θα ξαναπαντρεύονταν δεν θα το πίστευα» μου είπε και γελώντας σηκώθηκε και αυτή από το κρεβάτι. Μόνο που υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι. Είναι γυμνή. Θα με πεθάνει αυτή η κοπέλα. Και είμαι και πολύ νέος γαμώτο για να φύγω τόσο νέος. Και προφανώς δεν παίζει γιατί η Ηλέκτρα θα βρει κανέναν άλλο και απλά όχι.

Αρ: «Μωράκι μου δεν βάζεις τίποτα πάνω σου;» την ρώτησα κοιτώντας το ταβάνι. Αυτοσυγκράτηση μηδέν πάντως. Είμαι για κλάματα.

Η: «Γιατί μωράκι μου δεν σου αρέσει αυτό που βλέπεις;» με ρώτησε ενώ ήρθε ακριβώς μπροστά μου. Και κολλητά πάνω μου. Θα την πνίξω!