Emilia Szłam z swoją przyjaciółką Olą do szkoły nagle poślizgnęłam się. Wstałam , ale zaczęłam kuleć. - Emilka wszystko w porządku? - Tak- odpowiedziałam kulejąc. Do szkoły do szłyśmy piętnaście minut po czasie. Na szczęście moje mieliśmy Wf. - Dziewczynki czemu się spóźniłyście? - Pośliznęłam się na chodniku. I trochę kuleję. Ale jest w porządku. Pani od wf nie pozwoliła mi ćwiczyć więc siedziałam na ławce. Nagle zadzwonił do mnie mój brat. - Hej młoda . Co tam ? - Piotrek mam lekcje. Nie mogę teraz rozmawiać.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Dobra odezwę się później. Po lekcjach musiałam jechać do stacji, bo zapomniałam kluczy. Gdy weszłam do środka była tam jedynie Zosia. - Hej Zosia. Gdzie są wszyscy ? - Hej Emila. Na wezwaniach. Coś się stało? - Kluczy do mieszkania nie wzięłam. Piotrek z twoim ojcem jeździ? - Tak. Do stacji weszli ratownicy. Między innymi Piotrek. - Młoda co ty tu robisz ? - Kluczy nie wzięłam Piotrek. Wstałam z kanapy i podeszłam do Piotrka. - Trzymaj młoda. - Piotrek ona kuleje. - powiedział ojciec Zosi. - Mów co się stało? - Nic mi nie jest. - odpowiedziałam bratu, ale on mi nie uwierzył i posadził z powrotem na kanapie. Dając znak aby lekarz zbadał mi kostkę. Lekarz zbadał mi kostkę i stwierdził, że ją sobie skręciłam.
