Fifty Shades Of Gay《Larry》

Chapter 39.

UPDATE YAY

Harry p.o.v
Allysia laat me geschrokken los en ik huiver. Ik kijk naar de deuropening met een groot schuldgevoel. Zijn ogen kijken recht in die van mij en ik laat mijn hoofd naar beneden zakken. Ik kan hem niet eens aankijken. Allysia's hoofd is knalrood, maar ze zal zich vast niet zo schamen als ik. Ik kijk weer op, recht in de kwetsbare ogen van Louis. Er rollen tranen over zijn wangen en hij ziet er zo gebroken uit. Dat komt allemaal door mij. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en begin te snikken. Ik durf niks te zeggen. Ik voel me zo ontzettend slecht.

"Ik hoop dat je gelukkig bent, Harry." Een gebroken stem spreekt en niet veel later valt de deur dicht. Ik trek mijn broek op en veeg de tranen uit mijn gezicht. Wat niet echt werkt want de tranen blijven stromen. Allysia gaat voor me staan.

"Wat is er Harry?" Vraagt ze bezorgd.

"Je zal het niet begrijpen." Fluister ik.

"Maar Harry-"

"Nee. Houd verdomme eens je mond dicht." Zeg ik gefrustreerd.

"Pardon? Ik heb je net wel gepijpt." Zegt ze.

"Ja en? Er waren je dertig meiden voor." Zeg ik hard waarna ik opsta en het kantoor uitloop. Waar kan hij zijn?

"Louis?" Roep ik. Ik kijk naar buiten en zie hem net het gebouw verlaten. Ik ren naar de lift en stap in de lift. Zodra ik beneden ben ren ik de lift uit, zo snel als ik kan vlucht ik het gebouw uit. Louis stapt net op zijn fiets.

"Louis!" Schreeuw ik. Louis draait zich om en zodra hij mij ziet begint hij sneller te fietsen.

"Fuck." Mompel ik waarna ik begin te sprinten. Al gauw kom ik dicht bij hem in de buurt en trek ik aan zijn bagage drager-zo hard dat zijn fiets omvalt en hij met een klap op de grond komt, ik val mee door de fiets en val over hem heen. Met een klap kom ik op het asfalt terecht. Mijn ademhaling versneld en ik druk mezelf omhoog. Louis blijft stil op de grond liggen, ik pak hem vast en trek hem een beetje omhoog. Zijn gezicht is nat van tranen en bloed. Ik begin te huilen met hem in mijn armen. Zijn ogen kijken me aan en hij blijft maar nee schudden. Ik huil van wanhoop.

"Louis, alsjeblieft praat, praat!" Zeg ik wanhopig.

"Ik ha-haat je." Snikt Louis waarna hij zich los rukt van me en opstaat.

"Kom- nooit, maar dan ook nooit meer bij me in de buurt." Zegt hij huilend. "NOOIT' schreeuwt hij. De tranen stromen over mijn wangen en mijn handen gaan naar mijn haren waaraan ik begin te trekken. Louis pakt zijn fiets en stapt op.

'Maar ik houd van je!" Schreeuw ik huilend. Louis antwoordt niet, Louis fietst door en kijkt niet meer om. Ik haal mijn hand over mijn gezicht, en kijk naar mijn hand, alles zit onder het bloed. Ik heb het verpest. Ik heb alles verpest.

"Harry?" Een bekende stem noemt mijn naam. Ik kijk op, John, de vriend van mijn vader. Kan het nog erger?

"Jongen, is alles oké?" Vraagt hij. Ik antwoord niet. Hij zet de kinderwagen aan de kant van de straat en knielt bij me neer. Hij ondersteunt me en zorgt dat ik rechtop sta. Een pijnscheut gaat door me heen. Ik span mijn lichaam aan en knijp mijn ogen dicht.

"Rustig Harry." Zegt John terwijl we naar de stoep strompelen. Ik kijk naar de kinderwagen en zie er een vredig mannetje in liggen.

"Je zoon?" Vraag ik. John knikt voorzichtig. Hij is duidelijk bang voor me. Hij pakt wat van onder de kinderwagen weg. Het zijn baby doekjes. Hij overhandigd mij twee doekjes.

"Om je gezicht en handen schoon te maken." Zegt hij. "Het kan wel prikken." Ik knik vriendelijk. Ik dep mijn gezicht schoon en maak daarna mijn handen schoon. Mijn armen zitten onder de schaafwonden.

"Ben je nog hulp nodig?" Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.

"Nee bedankt." Zeg ik. Ik sta op en kijk naar de baby.

"Hoe heet hij ook alweer?" Vraag ik.

"Jason." Zegt John. Ik knik en wrijf over het wangetje van Jason.

"Mooi kereltje." Zeg ik.

"Dank je." Zegt John. Ik werp nog een laatste blik op de baby- ooit hoop ik ook een baby te krijgen. Louis zal een geweldige vader zijn. De gedachte maakt me gek. Ik bal mijn vuisten en draai me om, ik loop zo snel mogelijk weg. Ik pak mijn telefoon en sms Allysia.

Sluit het gebouw maar af. De sleutels liggen in mijn la. Je hoeft alleen maar de voordeur twee keer op slot te draaien. Gr harry.

Al gauw krijg ik een berichtje terug waarin ze zegt dat ze het gebouw gaat afsluiten en ze vraagt hoe het met me gaat. Ik antwoord er niet op en loop snel naar mijn auto. Ik stap in de auto en rijd meteen vol gas naar huis. Ik wil slapen, ik wil alleen zijn. Ik wil slapen en nooit meer wakker worden...

Louis p.o.v
Huilend plof ik neer op de bank. Het feit dat ik Harry betrapte terwijl hij gepijpt werd is erg, maar dat is niet het enige wat me pijn doet. Alles erom heen doet me pijn. We hebben de laatste tijd alleen maar ruzie. Hij laat me alleen maar huilen. Hij houdt niet van me, hij geeft niet om me. Hij speelde met me. Met mijn gevoelens en mijn lichaam. Ik dacht echt dat het iets kon worden. Hij heeft me zoveel pijn gedaan. Hij heeft me het gevoel gegeven dat ik niets waard ben. En het ergste is nog dat ik het geloof- ik ben niets waard. Ik val langzaam weer terug in mijn oude depressie. Harry verdiend beter. Harry verdiend een mooi en lief meisje. Ik ben niets waard. Ik ben zijn liefde niet waard. Ik ben waardeloos. Ik wil slapen en nooit meer wakker worden...

Okay dit was ff een heftig/zielig hoofdstuk. Maar ga hierdoor niet afhaken! In elk boek komt drama voor en je wilt vast weten hoe dit afloopt!

Thanks for reading! Vote and comment pls?

Xx Chantal