Love Story | Zawgyi + Unicode |

Love Story-1

"Sehun ...ျပန္​လာၿပီလား..."

အိမ္​ထဲကိုဝင္​လာတဲ့ Sehun ကို ဆီးႀကိဴလိုက္​ကာ

လက္​ထဲက အိတ္​ကို​ေျပာင္​းယူ လုိက္​​​သည္​.....

အရင္​လို ​ေပြ႔ဖက္​ႏူွတ္​ဆက္​ဖိူ႔ ​ေမ်ွာ္​လင္​့​ေပမယ္​့

ထိုအျပဳအမူသည္​ Ooh Sehunအတြက္​ ဘယ္​တုန္း

ကမွ မ႐ွိခဲ့သလို...

​ေျပာင္​းလဲျခင္​းဆိူတဲ့ သ​ေဘာတရားကို

က်​ေနာ္​့ဆီ မပိူ႔ပါနဲ႕ဦးလား Sehun ရယ္​..

"သမီး​ေရာ!!!!!"

ျပန္​လာတဲ ့ အခ်ိန္​ဟာ ည ၁၁ နာရီ..သမီးလိုမူႀကိဴ

က​ေလးတစ္​​ေယာက္​ဟာ ဒီအခ်ိန္​အိပ္​ၿပီ​ေပါ့...

သူ႔ရဲ႕​ေမ့​ေလ်ာ့ျခင္​း​ေတြထဲမွာ သမီးကိုပါ ထည္​့လိုက္​​ေလသလား....

"သမီးကို က်​ေနာ္​သိပ္​လိုက္​ၿပီ...မနက္​​ေက်ာင္​းသြားရမွာ​ေလ..."

အ​ေပၚထပ္​ကိုု တက္​သြားတဲ့ သူ႔​ေနာက္​ကို လိုက္​ရင္​း ​
ေမးစရာ​ေတြက တစ္​ပံုတစ္​ပင္​...

Company မွာ
ဒီခ်ိန္​ၿကီးထိမ်ား အလုပ္​လုပ္​​ေနခဲ့တာလား sehun ...

က်​ေနာ္​့ကုိ စိတ္​ဆိုး​ေနလို႔မ​်ား ဒီအခ်ိန္​ထိ အျပင္​မွာ​ေန​ေနတာလား...

စိတ္​ဆိုးတယ္​ဆိုရင္​လည္​း ၂လ​ေက်ာ္​​ေအာင္​​ေတာ့ ​ေအးစက္​မ​ေနသင္​့ဘူး​ေလ...

က်​ေနာ္​့ကိုမ်ား ၿငိီး​ေငြ႔​ေနၿပီလား ooh sehun ရယ္​...​

ေမးခ်င္​တဲ့စကား​ေတြကို သူစိတ္​႐ူွပ္​မွာ​ေၾကာက္​လို႔ ၿမိဳသိပ္​လိုက္​ရသူက က်​ေနာ္​ Kim Jongin ပါ​ေလ....

Necktie ကုိခြၽတ္​​ေပးကာ အက်ီလဲ​ေပး​ေတာ့ ​ေဝ့ဝဲလာသည့္​ အမ်ိဴးသမီးသံုး အ​ေကာင္​းစား​ေရ​ေမႊးနံ႔ကို မသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ၿပီး ​ဘာမွမဖစ္​သလိုဘဲ​ေနလိုက္​သည္​..

ရင္​ထဲမွာ စိုးရိမ္​မူွအျပည္​့နဲ႔ ပူ​ေလာင္​​ေနရ​ေပမယ္​့ အျပင္​မွာ​ေတာ့ တည္​ၿငိမ္​စြာ ​ေနႏိုင္​ခဲ့ပါၿပီ..

2လ​ေက်ာ္​ဆို​ေတာ့ လူလည္​း ခပ္​ထံူထံုဖစ္​​ေနၿပီ​ေလ...

"အိပ္​ႏွင္​့​ေတာ့​ေနာ္​ sehun...က်​ေနာ္​စာ​ေတြ မၿပီး​ေသးလုိ႔ စာၾကည္​့ခန္​းမွာ႐ွိမယ္​..."