နူှတ်ဆိတ်စွာနဲ့ သူခေါ်ဆောင်ရာ လိုက်ခဲ့လေတော့ ရှေ့ကသွားနေသည့် သူ့ကျောပြင်ကိူ ဖက်တွယ်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား.....
ဟင့်အင်း...မလူပ်သင့်ဘူးလေ..Jongin တကယ်ဆို မင်းနှလူံးသားလေးကို မင်းအားနာသင့်ပါတယ်...ဆတ်ဆတ်ခါအောင်နာကျင်ခဲ့ပေမယ့် မင်းအလိုကျ Sehun ကိုတွေ့ရင် မညှာမတာ ရင်ခုန်နေတူန်း....
ရှေ့က Sehun သွားနေရင်းကနေ ခုံတန်းလေးတစ်ခုမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့မှ Jongin အသိဝင်လာ၏...Sehun ထိုင်နေတဲ့ ခူံလေးရှေ့မှာ ကြာတွေပွင့်နေတဲ့ ရေကန်ကြီး...ကန်ရေပြင်ကို ဖြတ်ပြီးတိုက်ခတ်လာတဲ့ လေကအေးမြနေသလို Sehun ထိူင်နေတဲ့ ဝက်သစ်ချပင်ကြီးရဲ့ အရိပ်ကလည်း နေပျောက်ပင်မထိူး...
ရုံးဖွင့်ရက်မိူ့ ပန်းခြံတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့....ဒီပန်းခြံ...ဒီနေရာ...ဒီအပင်...ဒီရေကန်...အားလုံးဟာ ကျနော်တို့ အမှတိတရတွေ...ဘာလို့များ Sehun က ဒီနေရာကို ခေါ်လာတာလဲ...
ဧကန္တ အစကနေ ပြန်စဖို့ သူကြိုးစားနေတာများလား ဆိုသော အတွေးကြောင့် ခြေလှမ်းတွေတုန့်သွားသလို...နောက်တစ်ခေါက် ပြန်မစချင်တော့ဘူး...နာကျင်ရတဲ့ ဘဝကိုပြန်မသွားချင်တော့ဘူး...
"Nini လာလေ..."
တွေတွေကြီးရပ်နေသည့် Jongin ကို Sehun ကလှမ်းခေါ်လိူက်ကာ ဘေးနားက နေရာကိုပုတ်ပြလေသည်...Jongin သက်ပြင်းကြိတ်ချကာ ဘေးနားကို အသာဝင်ထိူင်လိုက်တော့ Sehun ဆီက..
"၅နှစ်လူံးလူံး ဘယ်ကိုပျောက်နေခဲ့တာလဲ . Nini"
"ဟို...Sehun ကျနော့်ကို Nini လို့်မခေါ်ရင် ကောင်းမယ်...ကျနော်တို့က ဘာမှမဆိုင်တော့ဘူးလေ...အဲ့လိုခေါ်တာကျနော်နေရခက်တယ်.."
Jongin စကားကြောင့် Sehun မျက်နှာပျက်ယွင်းသွားပေမယ့် ပြန်လည်ပြင်ဆင်လိုက်ကာ..
"Sry....ကိုယ်မေ့သွားတယ်..."
Jongin နူှတ်ခမ်းလေးကိူတွန့်တယ်ဆိုရုံပြုံးလိုက်ပြီး...
"Sehun...ကျနော်ကိုလိုက်ရှာနေခဲ့တာလား.."
"အင်း..ငါးနှစ်လူံးလုံး ကိုယ်မင်းနဲ့သမီးကိုရှာခဲ့တယ်..နောင်တတွေကို ပိုက်ပြီးတော့လေ..ဟက်..!!"
YOU ARE READING
Love Story | Zawgyi + Unicode |
Fanfictionက်ေနာ္တိူ႔ ၂ေယာက္ရဲ ့အခ်စ္ပံုျပင္.. SeKai Yaoi