Wbrew wszystkiemu

70

Ostatnia godzina lekcyjna zbliżała się ku końcowi. Mimo że chłopaki wiedzieli skądś o Kate, Michał w ogóle nie poruszył tego tematu. Co dziwne, po lekcji historii, żaden z nich nie napomknął nawet o cudzoziemce. Cała ta sprawa wydawała się jakaś podejrzana. Czyżby spotkali ją zanim przyszedł do szkoły? I co się z nią stało? Odkąd tu jest nie widział po niej nawet śladu. Po co miałaby być w szkole, jeśli nie na zajęciach?

Zadzwonił dzwonek. Uczniowie zebrali swoje rzeczy, spakowali się, i żegnając się z nauczycielką chemii, wyszli z sali. W tym okresie prawie nikt nie korzystał z szatni, gdyż nie trzeba było nosić ciepłych kurtek, a buty zmienne obowiązywały dopiero przed zimą. Cześć rówieśników kierowała się do wyjścia, cześć na zajęcia dodatkowe, które odbywały się w szkole, a jeszcze inni szli w kierunku świetlicy.

Świetlica była właściwie bardziej długim niż szerokim, pomieszczeniem, z dużą ilością stolików, krzeseł, a także ławek, gdzie można było posiedzieć na przerwie, zjeść jedzenie ze stołówki, do której wchodziło się właśnie przez nią. Co prawda, znajdowały się tam oddzielne miejsca do siedzenia, ale i tak często wynoszono jedzenie na zewnątrz, by dołączyć do znajomych.

Michał skierował się właśnie w tamtym kierunku. Nie czekał go w domu żaden obiad, a zgłodniał od śniadania. Żałował, że nie zjadł niczego w czasie przerwy obiadowej, ale jakoś nie miał wtedy apetytu.

Zatrzymał się przez wejściem i szybko schował. Przy jednym ze stolików siedziała sama dziewczyna o blond włosach, którą poznał ubiegłego wieczora. Nie wyglądało na to, by go zobaczyła. Zajęta była swoim telefonem i raczej nie przejmowała się tym, co działo się wokoło.

Michał rozważał czy przejść jakoś bokiem do stołówki pod jej nieuwagę, czy w ogóle zrezygnować i może zjeść coś po drodze. Ostatecznie jednak, burczenie w brzuchu postawiło na swoim. Czmychnął szybkim krokiem przez pomieszczenie i zachowując się najbardziej naturalnie jak potrafił, doszedł do celu. Odetchnąć mógł jedynie na chwilę, gdyż na ramieniu poczuł dotyk czyjeś dłoni, co natychmiastowo przyspieszyło bicie jego serca.