-The last dance-

{13} Κρύβοντας αισθήματα

Μεριά Αχιλλέα

"Ναι ρε πάει το στοιχηματακι" είπα σκεπτικός και δώσαμε τα χεριά σε ένδειξη συμφωνίας...

Ναι είναι κάτι σαν παιχνιδάκι όλο αυτό.

Είπαμε με τα παιδιά να το βάλουμε με αυτά τα κοριτσάκια γιατί είναι στο δικό τους ροζ συννεφάκι ακόμη. Πέρα από πραγματικοτητα, σχέσεις, προβλήματα..πέρα από την αληθεινη ζωή..

Δεν την μπορώ αυτήν την πάστα ανθρώπων που είναι κλεισμένοι στο δικό τους χρυσό κλουβί ενώ άλλοι αντιμετωπιζουν την ζωή και τα σκαμπανεβασματα της.. Είναι ψεύτικο όλο αυτό γιαυτό και εμείς είπαμε να της ταρακουνισουμε λίγο... θα μου είναι εύκολο μιας και έχω περάσει πολλά..

Η μαλακία είναι ότι μου άρεσε σήμερα μαζί της...

[...]

Η ώρες περάσαν και μετά από μπαρ, πάρκα, πλατείες και άλλα σημια που συχναζαμαι καταλήξαμε ξημερώματα να κατευθυνομαστε προς τα σπίτια μας...

Περπατούσα με τον Χρίστο χωρίς να μιλάω καθώς έπαιρνα τζούρες από το τσιγάρο μου και κοίταζα τον δρόμο..

"Όπως είπαμε ε!" είπε σταματώντας στην πόρτα του σπιτιού του που ούτε καν κατάλαβα πως πέρασε η διαδρομή..

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου πνίγοντας ένα γελάκι και έφυγα αφού καληνυχτιστικαμε..

Πηγα στο σπιτι μου..

Ανεβηκα βαριεστημενα τα σκαλοπατια και ανοιξα την πορτα..

Κλασικα κανενας δεν ηταν σπιτι.

Το περιεργο θα ηταν να ηταν καποιος εδω..

Η αδερφη μου παλι θα κοιμηθηκε σε κανεναν γκομενο η καμια φιλη της η θα ειναι σε κανενα κλαμπακι. Η αδερφη μου ειναι 22 ετων και δεν τα παμε και πολυ καλα, οταν την βλεπω δηλαδη.

Η μανα μου μπορει να ειναι στο σπιτι απο το πρωι μεχρι να βραδιασει και να κανει ενα φαι αλλα με το που βραδιασει χανεται.. Τρυγιριζει στα μπαρ με..ουτε και εγω ξερω ποιον. Το μονο που κανει ειναι να αφηνει σημιωματακια και λεφτα.

Ο πατερας μου λειπει απο το σπιτι σχεδον συνεχεια και σιγουρα θα εχει βρει καμια..

Τελος παντων τα περναω αυτα απο τοτε που ημουν 12 και εχω συνιθισει και ξερω οτι δεν αξιζει να ασχολουμε μαζι τους. Καλυτερα να ειμαι μονος, αυτοι οι ανθρωπο με εχουν κανει να μην εχω αισθηματα..

Πηγα στο μπανιο και εβγαλα τα ρουχα μου και εκανα ενα ντουζ να φύγει ο καπνός και η νικοτίνη απο πανω μου..

Φορεσα μια φορμα κατω και επεσα στο κρεβατι μου αφου ήταν 4:00 σχεδον..

Σκεψεις για το στιχημα με κατεκληζαν..

Χωρις να θελω να προχωρισει αυτο εκλεισα τα ματια μου..

Ο υπνος δεν αργησε να με παρει αφου ημου εξουθενομενος και απο αυριο με περιμενε μεγαλη μερα..

Χευυ! Ειμαι απαραδεκτη που δεν εβαζα τοσο καιρο αλλα επεστρεψα. :Ρ

Ελπιζω να σας αρεσε το κεφαλαιο αλλα δεν μας τα λεει καλα ο Αχιλλέας μας.. κατι μου βρωμάει στην υπόθεση.. :[

Καντε vote και αφηστε και ενα σχολιο για να με βοηθεισετε να συνεχισω.. <3.