-The last dance-

{26} Πρέπει να μιλήσουμε.

"Δεν μπορείς ρε αγάπη μου να μου βάζεις τέτοιον περιορισμό.."

"Μπορώ." Μου απάντησε.

Την αγαπάω πολύ και είναι η πρώτη κοπέλα που δεν βλέπω σαν της μιάς βραδιάς, την έχω ερωτευτεί αλλά δεν μπορώ να ξεκοψω από τα παιδιά και πρέπει να το καταλάβει.

"Αγάπη μου θα ξανά μιλήσω στα παιδιά και θα δούμε. Κατάλαβε με.." Είπα χαϊδεύοντας της τα μαλλιά.

"Ουφ. Καλαα" είπε και ακούμπησε το κεφάλι της στον ώμο μου και της χαιδευα την μέση.

"Πρέπει να φανεί φύγω αύριο έχω μάθημα και πρέπει να ξυπνήσω νωρίς. " είπε.

"Θα σε πάω εγω μέχρι το σπίτι."

"Όχι δεν..." είπε αλλά την φίλησα διακόπτοντας την.

"Δεν σεαφήνω μόνη, είναι βράδυ." Είπα και μου χάρισε ένα χαμόγελο.

[...]

Φτάσαμε σπίτι της και με ένα φιλί με χαιρέτησε και πήρα και εγώ τον δρόμο για το δικό μου.

Ξαφνικά το τηλέφωνο μου άρχισε να δονείται.

Το κοίταξα και ήταν ο Δημήτρης.

"Ναι" είπα.

"Έλα ρε μαλακα." Είπε από την άλλη γραμμή.

"Τι θες ρε;" είπα βαριεστημένα.

"Έλα απ'το σπίτι μου, είναι και οι άλλοι πρέπει να σου πούμε. " είπε και χωρίς να μου δώσει περιθώριο να απαντήσω το έκλεισε.

Έμεινα λίγο σκεπτικός μη ξενώνας αν θέλω όντως να πάω ή όχι...

Λέτε να πάει ο Αχιλλέας & τι λέτε να θέλουν να του πούνε; 😓

Ψηφίστε και αφήστε σχόλιο για να το μάθουμε.💘