-The last dance-

{23} Κρυφτό..

Μετά από το βλέμμα που έριξε στο παράθυρο γύρισε και με κοίταξε έντρομη.

"Τι έγινε;" ρώτησα ανήσυχα.

"Οι γονείς μου.." είπε κοφτά.

"Τ-τι θα κάνουμε" συνέχισε κάνοντας βηματακια πάνω-κάτω απ'το άγχος της.

"Θα με κρύψεις κάπου." Είπα και τότε ακούστηκαν κλειδιά στην πόρτα.

Χωρίς πολλές κουβέντες ανεβήκαμε σε ελάχιστα δευτερόλεπτα την σκάλα τραβώντας με από το χέρι.

Πήγαμε στο δωμάτιο της και με έσπρωξε πίσω από το κρεβάτι, ακούστηκε η φωνή της μαμάς της να την καλεί κάτω και πήγε προσπαθώντας να φανεί ήρεμη και εγώ σιωπηλός έμεινα εκεί.

[...]

Λίγα λεπτά μετά ανέβηκε την σκάλα και με μιά ανάσα έπεσε στο κρεβάτι.

"Βγεςς!" Είπε ξεπνοα.

"Τι έγινε; Γιατί επέστρεψαν;" ρώτησα και κάθησα δίπλα της.

"Είχε ξεχάσει ο πατέρας μου κάποια χαρτιά για την δουλειά του και ήρθαν να τα πάρουν." Μου εξήγησε.

"Έφυγαν ε;" είπα και έσκυψα κοντά της χαμογελώντας.

"Ναι" είπε με ένα ντροπαλό χαμόγελο και ενωσα τα χείλι μας.

Ένιωθα τόσο περίεργα κάθε φορά που της φιλουσα. Νιώθω ερωτευμένος όσο και αν δεν θέλω να το παραδεχτώ δεν κρύβεται!

Το θέμα είναι πως θα το πω στα παιδιά..

[...]

"Μωράκι μου εγώ την κάνω σιγά-σιγά." Της είπα και μου χαμογέλασε.

Κατεβήκαμε και σταθήκαμε στην εξώπορτα.

"Εντάξει" είπε και της έπιασα απαλά το πηγούνι και μου χάρισε ένα από τα υπέροχα χαμόγελα της.

Την φίλησα και με μεγάλη δυσκολία σταμάτησα και πήγα προς την μηχανή μου και εκείνη έμεινε να με κοιτάει στην πόρτα της.

"Να προσέχεις." Μου φώναξε.

Χαμογέλασα.

"Σ'αγαπώ" είπα και με ένα γλυκό της χαμόγελο έφυγα.

Ναι το είπα. Είπα σ'αγαπώ για πρώτη φορά τόσο αληθινά, πότε δεν έχω πει σε κοπέλα σ'αγαπώ. Πάντα έκανα σεξ και προχωρούσα στην επόμενη ενώ μαζί της δεν σκέφτομαι πονηρά.

Η βλακεία είναι ότι αυτά που έλεγε ο Χρήστος βγήκαν αληθινά και φοβάμαι.

Μεριά Ροζαλίας.

Δεν το πιστεύω ότι έκανα σχέση μαζί του τόσο εύκολα.

Δεν ξέρω ή καρδιά μου, μού λέει ότι κάνω το σωστό αλλά η λογική μου κρατάει επιφυλάξεις.

Τέλος πάντων θα δείξει, τώρα είμαι ευτυχισμένη και δεν θα το χαλάσω αυτό.

Δύο εβδομάδες μετά.

Με τον Αχιλλέα τα πάμε πολύ καλά και νιώθω άνετα και ας είναι η πρώτη μου σχέση.

Οι φίλες μου το ξέρουν και χάρηκαν αλλά ο Αχιλλέας δεν έχει πει τίποτα στους φίλους του, το αποφεύγει.

Κάθε φορά που είμαστε σπίτι του και ερχόταν κάποιος με έκρυβε σαν τότε με τους γονείς μου αλλά δεν μου αρέσει αυτή η κατάσταση γιατί το κάνει με όποιον έρχεται σπίτι του.

Κουράστηκα.

Είσασταν σπίτι του και με είχε αγκαλιά μέχρι που το κουδούνι χτύπησε.

Κλασικά μου είπε να πάω να κρυφτώ και το έκανα.

Άκουσα τις φωνές από κάτω και κατάλαβα πως ήταν ο φίλος του ο Χρήστος.

[...]

Όταν κατάλαβα ότι έφυγε κατέβηκα κάτω με νεύρα.

Πήγε να με αγκαλιάσει αλλά το απέφυγα.

"Τι έγινε;" με ρώτησε με απορία.

"Για πόσο θα συνεχιστεί το κρυφτό Αχιλλέα;" ρώτησα ψυχρά σταυρωνοντας τα χεριά μου κάτω απ'το στήθος μου.

Απλά με κοιτούσε αμίλητος...

Γεια σας! Είμαι σε διακοπές γι αυτό άργησα να βάλω.
Ξέρετε vote και σχόλιο για να μπει το επόμενο!💘