-The last dance-

{21} Σ'αγαπώ, γαμώτο!

Έφυγα με γοργό βήμα από το σπίτι μου και κατευθυνομουν σε αυτή αφού τέτοια ώρα απο ότι ξέρω οι γονείς της είναι στην δουλειά.

Πήγα στο σπίτι της και πριν μπω, μάζεψα το θάρρος μου και χτύπησα το κουδούνι.

Μου άνοιξε η Ροζαλία η οποία φόραγε ενα λευκό μίνι νυχτυκο.
Ήταν τόσο σέξυ.

"Γ-γεια." Ειπα και..γαμω..μόλις τραβλησα;.. τέλος πάντων..και την κοίταξα απο πάνω ως κάτω.

"Τι θέλεις εσύ εδώ;" είπε ψιθυριστά και φαινόταν ταραγμένη.

"Εεμ..ήρθα να σου πω κάτι." Είπα αμήχανα.

"Είναι εδώ οι γονείς μου!" Είπε και φαινόταν πολύ ταραγμένη.

"Εε..και πότε μπορείς να τα πούμε;" ρώτησα.

"Το βράδυ θα φύγουν για ένα ταξίδι.." είπε αλλά πριν ολοκληρώσει πετάχτηκα..

"Ωραία θα περάσω το βραδακι!" ειπα και χωρις να τις δώσω περιθώριο να πει οτιδήποτε έφυγα.

Επέστρεψα σπίτι και δεν άνοιξα καθόλου το κινητό μου αφού δεν ηθελα να δω αν μου έστειλε μύνημα γιατί μπορει να ειχε αντίρρηση να παω και πραγματικά δεν αντεχω, θελω τουλάχιστον σε αυτην να πω τα..τα συναίσθημα μου.

[...]

Οι ώρες περνάνε βασανιστικά.
Επιτέλους είναι 20:00!!

Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και φορεσα ενα μαύρο τζιν με μια μαύρη μπλούζα και τα παπούτσια μου και πολύ απο το άρωμα μου καθώς ξερω οτι κάτι τέτοια αρεσουν.

Βγήκα απο το σπιτι και ανέβηκα στην μηχανή μου.

Το σπίτι της ήταν αρκετά μακρια και πήγαινα μαι αργά για να έχουν φύγει οι γονείς της και να μην εχουμε κανένα απρόοπτο.

Μετά απο 45 περιπου λεπτα εφτασα!

Πλέον έχει νυχτώσει και με γοργό βήμα πήγα στην πόρτα της.

ΤΟΚ ΤΟΚ.

Και περίμενα να ανοίξει.

Λιγα δευτερόλεπτα μετα η πόρτα άνοιξε και ξεπρόβαλε μπροστά μου η Ροζαλία με εμφανή την αμηχανία στο προσωπακι της. Ηταν πανέμορφη παντως, φορούσε ενα μαύρο φόρεμα και μαύρα ίσια πέδιλα. Τα μαλλια της τα ειχε μπούκλες και τις μπροστινές τούφες πιασμένες δεξια-αριστερά με ενα φιόγκο μικρό ροζ. Δεν ειχε ίχνος μακιγιάζ και αυτό την έκανε ακομη πιο όμορφη, μονο ενα χαμόγελο και την έβλεπα σαν την πιο όμορφη ύπαρξη στην γη.

"Πέρασε" ειπε ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα και κοιτώντας το πάτωμα.

Δεν μίλησα και απλα πέρασα μεσα.

Καθισαμε στον καναπέ και η στάση της έδειχνε αμηχανία καθώς κοίταζε τα μπλεγμενα χέρια της.

"Θ-θες να μου πεις κάτι;" είπε.

"Ναι.." ειπα με το χερι μου της σήκωσα το πηγούνι για να με κοιτάει και ειχε ήδη κοκκινίσει, αυτό με έκανε να χαμογελασω καθώς ηταν τοσο χαριτωμένη.

"Θελω να με κοιτάς ομως." της ειπα. "Θα σου τα πω όλα μαζι και μην με διακόψεις.." συνέχισα και κούνησε καταφατικά το κεφαλι της.

"Λοιπόν να ξερεις οτι αρχικά δεν ένιωθα και πολλα για σενα απλα μου εκανες κλικ και με τραβηξες.. Αλλά τις τελευταίες μερες σσε σκέφτομαι συνέχεια. Καθε δευτερόλεπτο και δεν εχω ξανα νιώσει ποτε μα ποτε ετσι για καμιά.." ειπα και την ειδα να κοκκαλονει..

"Θελω πολύ να ειμαστε μαζι.. Απλά φοβάμαι οτι θα σε πληγωσω και δεν θα σου αξίζει κάτι τέτοιο.." συνέχισα με μία ανάσα.

Χαμογέλασε. Δε το περίμενα.

"Μαρεσει να ρισκαρω." ειπε.

"Δηλαδή;" Ρώτησα.

"Θες να ειμαστε μαζι;" ρώτησε.

"Ναι..πολύ" ειπα ειλικρινά.

"Οποτε....."

Εξελίξεις🙈💘❗
Ψηφιστε & αφήστε σχόλιο παρακαλω πολύ💋🌹