Our History || Dylan O'Brien ✔️

IDOL

NIECH KAŻDA DZIEWCZYNA POMYŚLI O SWOIM IDOLU!!

Jestem typową dziewczyną, która ma swoich idoli, stalkuje ich na twitterze, nie ma życia poza nimi. Czyta o nich fanfiction i wyobraża sobie, że to właśnie ja jestem na miejscu tej szczęśliwej dziewczyny. Przeglądam ich każdy portal społecznościowy, wiem o moich idolach wszystko. Potrafię nawet przez nich płakać, ale to tylko dlatego, że uświadamiam sobie, że nigdy ich nie spotkam, jedynie jest żyć nadzieją, że kiedyś, w przyszłości może się to wydarzy. Oglądam z nim wszystkie filmiki, po prostu lubię na niego patrzeć, jego uśmiech wywołuje u mnie motylki w brzuchu, brakuje tylko jego dotyku. Jestem jedną z wielu, jedną z tysiąca, jedną z miliona dziewczyn, która też jest tą jedyną. Idol mówi, że uwielbia swoich fanów i im dziękuje za wszystko, ale tak na prawdę on nie jest w stanie wyobrazić sobie co tak na prawdę czuję. Dzielą mnie kilometry od moich idoli, jednym udało się ich spotkać, a drugim nie. Ja po prostu ich kocham, powiedzmy sobie szczerze uwielbiam ich z wszystkimi wadami.
Gdy mam najgorszy dzień na świecie, łkam, nie mogę złapać powietrza, słychać tylko mój płacz. Jedna osoba może mi pomóc, jedno głupie zdjęcie jak się uśmiecha, od razu mam odrobinę lepszy humor. Mimo, że marzę, żeby właśnie w tej chwili gdy płaczę on był przy mnie, przytulił i powiedział, że wszystko będzie dobrze. Tak na prawdę nie będzie, bo on nigdy przy mnie nie będzie.
Mózg poświęca 70% czasu na kreowanie idealnych wydarzeń. Wszystkie wymyślone chwile z naszym idolem, wspaniałe sny z nimi, w których czułyśmy się jakbyśmy były w siódmym niebie.
Z jednej strony jestem jego małym promyczkiem, dla którego robi to co robi. Myśli o nas jak wyglądają jego fani, widzowie. Chciałby mi podziękować za każdą chwilę jaką mu poświęciłam. Za każdą nieprzespaną noc przez niego, za miliony uronionych łez, za każdy szczery uśmiech w ekran telefonu/komputera. Pomagam mu się rozwijać, bo wie, że ma dla kogo to robić. Jest moim ideałem, wzoruję się na nim, na jego zachowaniu. Uwielbiam jego szczery uśmiech, jego wspaniałe włosy i oczy. Dziękuję mu za to, że jest xx

Nie wiem, czemu to napisałam, miałam dodać to do mojej nowej pracy "Short Stories" ale tu będzie więcej osób to widziało.
Powiedzmy sobie szczerze, nie jest tak jak napisałam? Pominęłam zapewne jeszcze wiele rzeczy, ale nie jestem już w stanie napisać więcej, sama rozryczałam się gdy to pisałam.