GravityFalls // Prawda bywa okrutna ✔ [W TRAKCIE KOREKTY]

Czas na prawdę

Hej ;3

Zapraszam do przeczytania kolejnej części ;3

W tej części narratorami będą Jola i Dipper.

Czytajcie! ;3

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~Jola~

- Ale miałam dziwny sen - powiedziałam przecierając oczy

- Co ci się śniło? - spytał Dipper z uśmiechem

- Powiem później - mrugnęłam do niego i do Mabel

- Matołki! Śniadanie! - krzyknął Stanek

Wybuchłam śmiechem.

Zeszłam na dół z Mabel. Dipper poszedł jeszcze do łazienki.

- Dzień dobry! - powiedziałam z uśmiechem

- Dobry! - powiedział Ford - I jak tam humorek?

- A już lepiej - powiedziałam.

Muszę być dziś jak najmilsza dla wszystkich, to wtedy łatwiej będzie im znieść prawdę. Postanowiłam, że powiem im tym przy obiedzie.

Usiadłam do stołu z Mabel. Na śniadanie - naleśniki. Pychota.

Doszedł do nas Dipper.

- Cześć wszystkim! - powiedział, po czym dosiadł do stołu.

Wszyscy jedli śniadanie w ciszy. Było tylko słychać mlaskanie.

Gdy skończyliśmy jeść, to poszłam się ubrać. Wyjrzałam przez okno - świeciło słońce. Ubrałam różową sukienkę i do tego czarne trampki.

Jak się już ubrałam, to weszłam do pokoju.

W środku był tylko Dipper.

- Hej, chciałam Cię przeprosić za wczoraj - wyznałam

Wstał.

- Nawet nie masz pojęcia, jak się o ciebie martwiłem. - powiedział patrząc mi prosto w oczy.

- W ogóle nie miałam pojęcia... - szepnęłam. Zakręciła mi się łza w oku

Usiadłam na łóżku, koło Dippera.

- Wszystko jest takie skomplikowane... - zakryłam swoją twarz w dłoniach.

Dipper objął mnie ramieniem.

- Cicho... Nie płacz, proszę - powiedział

Popatrzyłam na niego.

- Po raz pierwszy ktoś się tak o mnie martwi... - wyznałam

- A ja po raz pierwszy się tak o kogoś martwię - powiedział z uśmiechem

Przytulił mnie. Nie wiedziałam, że tak mu na mnie zależy. Mam nadzieję, że nadal będzie mnie lubił, jeśli dowie się prawdy.