Evliymişim Ama Haberim Yok

Peki kiminle evliyim ?

Elimdeki maddeler şunlardı :

-Evliydim.

-Kiminle evli olduğumu bilmiyordum

-Mertle kavga edip duruyorduk.

Bunlardan kurtulmak için aklıma tek bir yol geliyordu . Polise gitmeliydim. Öyle de yapacaktım zaten .

Karakola gelmiştim .Ne kadar kalabalıktı öyle. Oturdum ve sıramın gelmesini bekledim . 20-25 dakika sonra nihayet adımı söylediklerinde komiserin odasına girdim .Oda küçüktü. bir dolap , masa, polis için bir misafirler için 4 sandalye vardı. Adamın yorgunluğu yüzünden okunuyordu. Onlara tanımadığım biriyle evli olduğumu söylediğimde başta bana anlamamış gibi - baktılar. Anlamamaları normaldi. Ben bile neler olduğunu anlayamıyorsum.Sonunda derdimi uzun uzun anlattım. Polis bana gerekli işlemleri yapacağını söyledi. 1-2 gün sonra tekrar gitmem gerekiyordu.

Bir gün boyunca Merte ulaşmaya çalıştım. Ama bi türlü telefonlarını açmıyordu. Telesekretere o kadar mesaj bırakıp olan her şeyi anlatsam da bana geri dönmüyordu. Anlamıyordum. 1 haftada ne kadar değişmişti . Tamam evli olduğumu öğrenmişti ve bunu kaldırmak zordu ama ben de evli olduğumu onunla öğrenmiştim. Yanımda olması gerekiyordu. Çekip gitmesi değil .

2 gün sonra karakola gittiğimde başta hiç bir şey anlayamadım. Herkes bir tuhaf bakıyordu. Tuhaf olan bişeyler vardı. Benim bilmediğim birşeyler. Benden benimle ilgili önemli bir şeyler saklıyorlardı. İlk önce bana saçma sapan sorular sordular. Sonra son 3 yıldır gittiğim şehirleri falan. Hatta ifademi bile aldılar. Bir süre beklettiler. Bu arada biraz dinlenmek için gözlerimi kapadım. Yanıma birinin oturmasıyla oturanın kim olduğunu görmek için yanıma baktım. Mert gelmişti. Yalnız bırakmamıştı beni. Polis amiri beni çağırınca sonunda ona ona neler olduğunu sorabildim. İlk başta söylemek istemedi ama sonra her şeyi anlattı :

"Kızım. Senin adına sahte kimlik çıkartılmışş ve 5 ay önce bu kimliği kullanarak yalancı evlilik yapılmış." dedi. Sesi yorgundan çok şaşkın, biraz da mutsuz geliyordu .

"İyi de kim yapsın ki bunu ? " dedim. Amir konuşmaya devam etti :

"Kızım seninle ilgisi yok. Çok kişinin başına gelir bu ." dedi. Ne yani. Kaç kişi tanımadığı biriyle evlenmiş olabilirdi ki ?

"Peki kiminle evliyim ? Bulalım da hemen dava açalım. Halledelim yanış anlaşılmayı"dediğimde alacağım cevabı tahmin edemiyordum.

"Bak kızım . Bu o kadar da kolay değil . Çünkü senin kocanı biz neredeyse 1 yıldır arıyoruz. Ama yakalayamıyoruz. Senin anlayacağın senin kocan her tarafta aranan azılı bir hırsız. Sadece hırsız da değil, adam yaralama , uyuşturucu satma gibi birçok vukaatı var."

İşte bu cümleden sonra her şey birden bulanıklaştı. Son hatırladığım düşmemem için beni tuttukları.

Uyandığımda bir hastane odasındaydım. Başta hiçbir şey anlayamadım. Sonra yavaş yavaş herşey netleşti. Biriyle evliyim. Ve evli olduğum adam bir hırsızdı. Daha da önemlisi ondan boşanmam o an imkansızdı çünkü kanun kaçağıydı. Acaba bu adamı bulmanın hiç mi yolu yok ? Yada adı ne ? Bunları hemen öğrenmeliydim. "Mert nerede acaba ?" diye düşündüm ve kalkmak için doğruldum . Bu sırada içeri bir hemşire girdi. Fırsat bu fırsat sordum :

"Yanımda bir arkadaşım vardı gördünüz mü ?"

"Evet ama 1 saat önce falan gitti o . "dedi Şaşırdım.

"Peki çıkabilir miyim ?" Diye sordum.

"Tabiki. Zaten tansiyonunuz düşmüş sadece." dedi. Bu aralar tansiyonum çok sık düşüyordu.

Giyinip çıktım hastaneden. İlk işim Mert'i aramak oldu. Açmaz diye korktum ama açtı telefonunu.

"Alo Mert nerdesin ? Neden gittin ? " diye sordum.

"Nisan bak konuşmalıyız." dedi . Sesi nasıl bu kadar sakin çıkabiliyordu.

"Ne konuşucaz Mert ya? Beni en zor zamanlarımda bırakıp gidiyorsun."dedim sesimi biraz yükselterek

"Gitmeliydim Nisan. Düşünmeliyim biraz. " dediğinde bir an duraksadım

" Peki ya sonra ?" dedim sessizce.

"Bilmiyorum . Sadece düşünmek istiyorum.. Şimdi kapatmalıyım. " dedi ve telefonu kapattı .

"Mert mert dur..." desem bile çok geçti. Telefon çoktan kapanmıştı.

Bu olanlara inanamıyordum. Daha 3 gün önce en mutlu günümken şimdi dipsiz bir kuyuda gibiydim. Bu kuyudan çıkmam gerekiyordu. Yoksa Mert'i kaybedebilirdim. Bu kuyudan çıkmamın tek bir yolu vardı. Evli olduğum adamı bulmak. Sakın bana polisler 1 yıldır arıyor sen mi bulucaksın diye gülmeyin. Çünkü her şeyi yıkılmış bir kadının neler yapabileceğini daha bilmiyorsunuz. Güney kutbunda bile olsa onu bulacaktım. Bulmalıydım. Çünkü hayatımı geri istiyordum.

Yeni bir yazarım bu yüzden yanlışlarım olabiliyor. Düşüncelerinizi bekliyorum .