Evliymişim Ama Haberim Yok

Adın ne ?

Birden uyandım. Hava çok karanlıktı. Sabaha en az 3-4 saat vardı sanırım. Tuvalete gittim. Yatağıma geri döndüm ve uyumaya çalıştım. Hava çok soğuk olduğu için üşüyordum. Birde dışarıdan kurt sesleri geliyordu. Kurtlardan da çok korkarım. (Bir gün kamp yaparken kampımızı kurtlar basmıştı .) Bu yüzden bi türlü uyuyamadım. Sonra aklıma bi fikir geldi. Aldım pufidiğimi elime içerideki odaya girdim . Yataktaki -kocamı- dürtmeye başladım. Yok hayır. yarın ilk iş bu adama adını sorucam. Olmuyor böyle. 1-2 dürtüklemeden sonra uyandı.

" Ne istiyorsun gece gece? "  dedi uykulu uykulu.

" Korktum"dedim

"Ne yapabilirim ?" Yine aynı ses tonunu kullanıyordu. Aşşağlayıcı olanı.  

"Kay azıcık da yanına yatıyım. " dedim

" Kızım sen manyak mısın ? " dedi. Evet manyaktım. Yaşadıklarımdan sonra normaldı. 

" Denize düşen yılana sarılır derler ne yapalım? Ben de yanında yatmak zorundayım."dedim.

" Küçük bu yatak sığamayız " dedi. Haklıydı. Neredeyse tüm yatağı kaplıyordu. 

" Ya ben küçücük bir şeyim zaten. Şuraya kıvrılsam varlığımı hissetmezsin o derece. " dedim şirin bir ses tonuyla.

" Off tamam zaten diğer türlü susmayacaksın ben de uyuyamayacağım." dedi

" İşte bak beni çözmeye başlamıssın bile. "

" Ama o elindeki yatağa giremez. " dedi pufidiğime bakarak. 

" Aaa benim pufidiğim - oyuncak ayım - neden giremezmiş yatağa ? " dedim.

" Çünkü ben öyle istiyorum. " dedi Bay Küstah . 

" Ama ben ona sarılmadan uyuyamam ki "  dedim suratımı asarak .

" O zaman içeride onunla uyu "

" Tamam tamam. Artık napalım pufidik. Seninle yarın daha çok sarılırız . iyi geçeler pufidik " dedim ve  komidine koydum .

Yatağa girdim. Yatak dediğim tek kişilik , küçücük bişey. Yani zor sığıyoruz.Ben hala da üşüyorum. O yüzden sarıldım kocama- ne yapıyım adını daha öğrenemedim - 

" Ne yapıyosun ? " dedi 

" Ne pufidiği yatağa sokmadın. Bir şeye sarılmam gerekiyor. Hem üşüyorum da . "

Sessizlik oldu.  Yine sessizliği ben bozdum 

" Sana bişey soracağım." dedim 

" Ne var yine ne ? Uyutmayacak mısın beni ? " dedi.

" Ama çok önemli. Soruma cevap ver hemen uyuyacağım . Söz "

" Tamam sor "

" Gerçek adın ne ? Yani herkes sana baba diyo ama kimse adını bilmiyor. " dediğimde 5-6 saniye duraksadı.

" Ne yapacaksın adımı ? " dedi

" Sana baba diyemeyeceğime göre adını kullanmak zorundayım. Ama adını bilmiyorum ve benim kocamsın. Tabi kağıt üzerinde o ayrı " 

" O zaman kocacım da diyebilirsin. " dedi . Bu adam kendini komik mi sanıyordu ? 

" Ben gerçekten evleneceğim zaman o kelimeyi kullanmak istiyorum . " dedim

Yine sessizllik oldu. 

" Atakan " 

"Ne ? "  Bir anda affallamıştım 

" Adım diyorum Atakan . " dedi 

"Güzel isimmiş aslında. Neden kullanmıyosun ki ? " dedim .

" Hani hemen uyuyacaktın ? Söz vemiştin. " 

" Tamam tamam. Bu arada öğlen de söylemiştim ama belki unutmuşsundur. Benim adım Nisan "

Cevap vermedi. Vermesini de istemedim açıkçası . Sonra gözlerimi kapadım. Atakan ismi bi yerden tanıdık geliyodu. Ama sonra düşündüm. Ülkemizde çok atakan vardı . Yani kesin arkadaşım vardır da ordan  tanıdı geliyodur . Ama şimdi bunları düşünmek istemiyordum. Sadece uyumak istiyordum. Nedenini bilmiyordum ama içimde anlam veremediğim bir huzur vardı. Aylardır ilk dafa bu  kadar rahattım. Belki de 2 hafta sonra herşeyi yoluna koyacağım içindi. Ama dedim ya . Şu an bunları düşünemem. Tek yapmak istediğim şey uyumak...